Power of Metal

K0stek

Czyli powtórka z RiB się szykuje.

firesoul

Nie- podstępnie, cynicznie i z premedytacją nakręcają trującą spiralę złudzeń i czczych nadziei u dozgonnie oddanych czyli skrajnie naiwnych fanów

Last Axeman

Możliwe. Ja na takie zapowiedzi prawie w ogóle już nie zwracam uwagi. Co ma być to będzie. A jakie będzie dowiem się gdy posłucham Wink

martyr

tu pokazuja typowego fana slaja: http://www.youtube.com/watch?v=xXFuv7B-4lY&feature=related

w sumie nie mogl bym sie nie zgodzic green

edit: no dobra, ale cos w tym jest Wink

Last Axeman

Z czego by powtórki nie zrobili będzie git jeżeli tylko utrzymają co najmniej bardzo dobry poziom, do którego zdążyli już przyzwyczaić. Dla mnie mogą nawet nagrać krążek w stylu "Diabolus in Musica" Twisted Evil

adriann88

no ja to juz sie doczekać nie moge nowej płytki, napewno bedzię gites

Kukulkan

I wie ktoś co z tą nową płytą? W maju jakoś pisali, że premiera ma być 7 lipca. Ale 7 lipca miną i jakoś nic nie słychać.

Last Axeman

Dokładnej daty nie znam, ale panowie upierają się, że nowy album ("World Painted Blood") na pewno wyjdzie w tym roku.

progmetall

Nowy numer taki trochę soutofheavenowy.

firesoul

Przeciętniactwo straszliwe ten numer. I ani cienia SOH w nim nie słyszę. Niestety

hollowman

jebany monument, słucha się go na kolanach... te riffy, kawałki, nawet czas trwania mówi sam za siebie...rozpierdol totalny, nawet dzisiaj wiele płyt kapel grających tzw metal ekstremalny ustępuje przed Reign In Blood...

Last Axeman · Wysłany: Sob 10:50, 06 Mar 2010 Temat postu:

Ano ustępuje. I "World Painted Blood" też wyraźnie ustępuje.

Kirk

Slayer kurwa!

http://www.youtube.com/watch?v=AHb4gs1hwck

Twisted Evil

progmetall

progmetall

Diabolus In Musica z perspektywy czasu wypada bardzo dobrze. Porównując ten krążek do Chris Illusion ten drugi nie daje rady. Nie,żebym nie lubił Iluzji, ta płyta to klasyczny zabójca,ale...
No właśnie, jest jednak ale.Pamiętam jak wyszła Diabolus i jak spora rzesza konserwatywnych fanów nie była zadowolona.Dlaczego? Po pierwsze - brzmienie - brudne, experymentalne.Do tego przesterowane wokale.No ale muzyka, muzyka to nadal Slayer.pełen gniewu,złości, chorych solówek, opętany.Takiego mocnego wejścia jak w Bitter Peace na Christ Illusion nie ma.Co z tego ,że całościowo ChI jest płytą szybszą.
Na Diabolusie jest wolniej ,ale za to mroczniej, gniewniej, no i kompozycje są znacznie ciekawsze. Christ Illusion jest nazbyt przewidywalna.Walec trudniej zatrzymać od Porshe.
Na Diabolus w zasadzie brak słabych czy nudnych numerów.Co chwilę coś zaskakuje.To zwolnienie i basowy pojazd,to przesterowane brzmienia czy wokale .Araya badziej złowrogi,bardziej agresywny niz na ChI.
Perversioons Of Pain chyba najbardziej przypomina Seasons.To co słyszymy w Desire próżno szukać na innych płytach. Piosenka o miłości...zaczyna się spokojnie, świetna gra Bostapha i ten riff, miazga!!!
Zło do potegi!Wokalnie Araya bardzo ciekaie.Klimat mordu wisi w powietrzu.Miało byc o miłości.. i jest- Chorej.
Jak zapodaje Screaming From The Sky mam ciary.Genialny riff.Średnie tempa to jest to, to potega tej płyty!
W czasach, gdy inne bandy thrashowe zaczęły grać komerchę lub całkiem odpadły Slayer został Slayerem .Może się mylę, ale takiej odważnej płyty mogą już nie nagrać.Niby nie jest źle, wrócili do pewnegu punktu,tylko czy stać ich na więcej?Oby, oby Jeff znowu napisał całą płytę, bo Slayer to Jeff Hanneman, nie Kerry King. \m/