Power of Metal

Atreju

Epicki, wojowniczy, barbarzyński heavy metal z niesamowitą atmosferą, ciekawymi tekstami inspirowanymi często kultowymi tytułami światowej literatury, elektryzującym głosem lidera - Marka Sheltona i magią płynącą z muzyki.

Kocham zespół bezgranicznie, za prawie wszystkie płyty, a najlepsze to "Mystification", najbardziej techniczny i pokręcony album oraz "Crystal Logic", na którym epicki styl eksplodował z pełną siłą. Zresztą wszystkie kocham całym sercem, oprócz "Invasion", którego wręcz nie trawię, ale to świadczy tylko o tym, że nie jestem bezkrytycznym fanatykiem, jak np. fani Iron Maiden.

W najnowszym numerze Pure Metal Magazyn znajdziecie wkładkę o zespole mojego autorstwa, a w niej dwa wywiady, dość obszerna biografia i recenzje piętnastu płyt.

W kwietniu niestety nie zobaczyłem na Keep It True z powodu braku transportu na festiwal... choć wejście za friko.

No i moja strona: [link widoczny dla zalogowanych] aktualizowana od święta niestety

Oenologist

Manilla Road jest jak filmy z Conanem, Czerwoną Sonją. Jak jegomość popijający wodę z sadzawki pod wodospadem. Epicki do bólu.

Atreju

Jeśli:

1. zrobię wreszcie tatuaż MR (motyw widać na awatarze)
2. zobaczę Manilla Road na koncercie w Polsce
3. wypiję piwo z Markiem Sheltonem
4. zobaczę w akcji za bębnami Randy'ego Foxe

będę mógł odejść z tego świata

benek

mam sentyment do tego zespołu niesamowity. właściwie to znajomi się dziwią dlaczego mam takiego pierdolca na punkcie tej kapeli. mam i dobrze mi z tym. ulubione płyty ? Mystification, The Deluge, Open The Gates, Crystal Logic, Courts Of Chaos.......

skullfucker skullfucker · Gość

Atreju

Były plany wydania niepublikowanych dotąd nagrań z 'recitalu' dla jakiegoś radia.

kozak

Crystal Logic świetne, po Atlantis bylem pozamiatany, moc i epickosc tej plyty mnie zniewolila na kilka dni. Poza nimi znam jeszcze dwie ostatnie, Voyager gorszy od Gates Of Fire. Jak widac nie znam zespolu.

Wlasnie Atreju, co sadzisz o Voyager?

Atreju

A jak myślisz?

Teraz uważam, że chyba troszkę słabszy od "Gates Of Fire".
Głównymi atutami tego albumu są:
1. brzmienie gitar
2. wokale - wreszcie po latach Mark zaśpiewał wszystko i mimo wieku oraz braku strun głosowych dał radę jak potrzeba
3. dobre melodie, które zawsze charakteryzowały MR
4. nieskazitelne solówki
5. doskonała opowieść i ogólnie warstwa literacka
6. klimat

głównymi minusami są:
1. zbyt płaskie i plastikowe brzmienie perkusji - taki bębniarz zasługuje na równorzędne traktowanie z gitarą
2. za krótka
3. słabsza niż ostatnio okładka

ubytków muzycznych nie stwierdza się

Last Axeman

Wiedziałem, że nikt inny tego tematu założyć nie może Wink

Zespół znam stosunkowo słabo, a to co usłyszałem ("Crystal Logic", "Open the Gates", "Metal" i "Atlantis Rising") niespecjalnie mnie porwało choć przyznaję, że obróciłem je znikomą ilość razy. Noszę się z nadrobieniem owych zaległości w najbliższym czasie i bardziej dogłębnym zapoznaniem się z twórczością Marka Sheltona. Dopiero wtedy postaram się napisać coś więcej...

S.IX

mnie jakos nie przyciagaja, choc mam powod by ich lubic... jednak nie ciagnie mnie ich tworczosc...

Weresso The Infallible

Zespół genialny, ponadczasowy, niesamowity. Pierwsza płyta taka sobie, druga już ciekawsza. Od Crystal Logic do Mystification po kolei cztery arcydzieła muzyki, z naciskiem na Mystification (Ty chyba Atreju jeszcze jakiś czas temu wskazywałeś Crystal Logic, dobrze pamiętam? Wink

). Out Of The Abyss imo niewiele im tak naprawdę ustępuje, bo to płyta genialna. The Courts Of Chaos nierówny, ale killery są Twisted Evil

Po powrocie wszystkie płyty są ciekawe, chociaż taki np. Spiral Castle przynudza, ale za sam tytułowy i Seven Trumpets - czapki z głów.

Oenologist

Nie zapomnę jak w Media Markt leżał dosyć długo Crystal Logic - Manilla Road pod literką "C". Heh, tak to jest jak się opisuje płyty patrząc tylko na okładkę Wink

Weresso The Infallible

Oenologist

Atreju

Zmarł dziś Ben Munkirs, który był pierwszym perkusistą Manilla Road w latach 1977 - 1978.