Power of Metal

Oenologist

Zazwyczaj mam w dupie wszelakie tribute albumy i cover bandy, gdyż najczęściej nie wnoszą nic nowego/ciekawego do tematu i są jedynie realizacją marzeń bardziej lub mniej podrzędnych muzykantów. Generalizuje, fakt. Ale 95% zespołów nie potrafi wyjść poza ciasny schemat oryginału i dodać coś od siebie. A większość i tak gdy dodaje to kończy się to katastrofą.

Tymczasem oto przykład jak brzmiałby Black Sabbath z babonem na wokalu. W zasadzie babon nie byle jaki bo Melissa Auf Der Maur (która kiedyś ładnie obnażała cyc w teledysku Smashing Pumpkins). Nie ukrywam, że lepsza ładna laska niż Ozzy. Przynajmniej wizualnie. Bo wokalnie sprawa nie jest taka oczywista.

Są dwa wyjścia. Dwie drogi. Pierwsza - odegrać wszystko jak trzeba, żeby nie wyjść na patałachów i dyletantów. Druga - zmasakrować materiał po swojemu. Zespołów z tej pierwszej grupy jest trochę - wystarczy pogrzebać na google. Tych drugich już mniej, bo jak wiadomo inwencja boli. Warto tu wspomnieć pewnych swirów przerabiających kawałki Sabbath na free jazzowo, oraz na przykład to co Dillingery zrobiły z Paranoid. Można? Można. Tylko trzeba się postarać.

Gdzie jest Hand Of Doom? No niestety bliżej pierwszej grupy. Całość odegrana jest tak sztywno, że chyba nie dało się bardziej. Instrumentalnie jest poprawnie. Aż za poprawnie. Aż chciałoby się jakieś sprzężenie, odrobinę chaosu brzmieniowego, idąc dalej - całkowitą zmianę brzmienia tego materiału - jest czysto, miło, automatycznie. Duży minus.

Plusy? Na pewno okładka Wink

Do tego w zasadzie plus się należy tej, która zastępuje tu Ozza - stara się te kawałki zaśpiewać inaczej, z taką jazzową nutką, luźniej - momentami podchodząc pod psych folkowe klimaty z lat 60. Ale czy to wystarcza? No niekoniecznie. W Mob Rules dodatkowo głosu użycza jakiś koleżka - nic ciekawego.

Miałem pewne oczekiwania co do tego albumu. Czy się zawiodłem? No najwyraźniej...

Z coverbandów Sabbath polecić wypadałoby całkiem świeży Heaven & Hell, oraz ten, który nigdy nie powstał - Electric Wizard w kooperacji z Jex Thoth.

sarcofag

A tego jak olali, bylo wlepic na gejdoline, widzewiak jako megamaniak black sabbath na pewno by lyknal. bez popity.

Od siebie dodam ze fajne ta fota na czerwono , fajna pupcia. No ale melissa fajnie tez wyszla na okladce swojej solowej pylty, fajne miala rajstopy z tego co pamietam.

Oenologist

benek

sarcofag

Pare merytorycznych uwag i temat juz jest zaludniony i aktywny. Nie ma to jak pogaworzyc o dobrej muzyce w dobrym towarzystwie.

Oenologist

sarcofag

Numery katalogowe to przezytek bo mozna sobie znalesc w sieci, teraz sie lapie leszczy na matrix spinhole albo zdjecie fiuta na tle plyty i monitora z otwartym forum.

Oenologist

Meltorm

benek

Greebo

Przeciętmy ten koncert. Changes porwało jak trzeba ale reszta faktycznie odegrania. Ten gościnny koleś to z kolei jakiś kozak jest, trochę barwą Lawlessa przypomina (i fajną miał zapowiedź: Nick O, Dio, Nick O, Dio, Nick O, Dio, Dicko Laughing

). Skąd on w ogóle jest?