Power of Metal

Voltan

ja słyszałem, spoko była

Greebo

Problem w tym, że on się chyba wcale tym nie zajmuje Laughing

. Choć z trochę nieoficjalnego źródła wiem, że zaczyna pracować nad nowym materiałem green

Last Axeman

W takim razie 6 lat zajmuje mu rozpoczęcie przygotowań do nagrania albumu długogrającego Wink

pan_Heathen

Quensryche nie splamiło się 6-cio letnim oczekiwaniem na nowy krążek, o!

..

.

.

.

a szkoda ; )

Greebo

Archowi? To 7 lat jeśli już Wink

A Fates Swoją droga też trochę już czeka z tym nowy krążkiem. I też ponoć coś robią Laughing

Last Axeman

Ehh pojebałem z FW. Ci przecież od 6 lat nowego krążka nie wydali. Arch faktycznie 7 co nie zmienia faktu że i tak za długo.

Piospy

Szybkie pytanie. Ma ktoś to wydanie?
Czy to są 2 pełne płyty, czy takie cóś, bez bookletu?
[link widoczny dla zalogowanych]

progmetall

Ja mam dwie łosobno:)

progmetall

progmetall

FATES WARNING - Perfect Symmetry 1989

Co mozna napisać o tej płycie? Jest doskonała, perfekcyjna.
Osiem kompozycji tworzacych album zawiera taka ilość muzyki,że wielu długo bedzie czerpało z nich inspiracje.
Te tylko 42 minuty muzyki (jak na obecne standardy bardzo krótko) odbiega od tego co zespół grał na Awaken The Guardian czy nawet No Exit.
Muzyka nie jest taka cieżka, ale nie o cieżar tu chodzi.Mamy tu klimat i niesamowitą przestrzeń potrzebną wokaliście do tego ,by pokazał cały swój kunszt.
Nie brak tu oczywiście wspaniałych zagrywek Matheosa i Aresti.
Już w pierwszym utworze dzieje się bardzo dużo.Part Of The Machine,bo o nim mowa przypomina nieco poprzedni album.Słychać od razu zmianę na stanowisku perkusisty.Nowy pałker Mark Zonder jest jakby stworzony dla Fates Warning.Pokazał to własnie na tej płycie.Perfekcja to słowo będzie się przewijało dosyć czesto,ale cóż innego można napisać o grze Marka.Through Different Eyes to popis całego zespołu.Alder pokazuje,że nie ma żadnych kompleksów. Śpiewa pełną mocą czysto, wspaniale.Gitarowy duet Mateheos/Aresti tworzy niesamowity klimat, a całości dopełnia sekcja Zonder-DiBiase.Znakomity energiczny numer , wizytówka zespołu.
Static Acts zaczyna się wspaniałymi gitarami, tych jest na tej płycie całe mnóstwo.Później subtelnie z Alderem w roli głównej,cóż za energia!Zonder przechodzi tu samego siebie.Autorem tej jak i następnej kompozycji A World Apart jest Aresti.Alder ma tu wyjatkowo dużo przestrzeni i wykorzystuje ją znakomicie.To jego popis.
Piątą kompozycja na płycie jest At Fates Hands i jest to kulminacyjny moment tej płyty.Absolutne mistrzostwo świata.Bardzo subtelny początek - smyczki, delikatna gra Marka i spokojny śpiew Aldera na tle akustycznych gitar.Gdy odnosimy wrazenie ,że utwór ma sie ku końcowi nastepuje powoli rozpedzająca się progresywna maestria.
Gitary oraz klawisze Kevina Moora grajacego goscinnie na tej płycie.Hipnotyczny klimat , zmiany rytmu, wszystko zagrane perfekcyjnie.
Kolejny numer autorstwa Franka Aresti The Arena i znowu Alder znakomicie.Niesamowity Zonder, ile można go chwalić .
Potem mamy Chasing Time spokojny osnuty romantycznym klimatem smyczków Faith Fraeoli.Wspaniały tekst Matheosa śpiewa Alder.
Ostatnia na płycie Nothing Left To Say to danie główne, magnum opus tego albumu. Po mocnym gitarowym wstepie z solówkami obu gitarzystów nastepuje subtelne zwolnienie.Ray Alder pokazuje światu, kto jest najlepszy.Zapomnijcie o kulcie Archa. Nastała nowa era. Nothing Left to Say ...ciarki na plecach.
Nagle zespół rozpedza się i już wszystko pędzi aż do samego końca, znowu delikatnego.Alder kończy dzieło śpiewając
Paralyzed by inhibitions
and indecisions
What was once a release
Is now a prison.

Greebo

Last Axeman

Świetna robota. Czy lepsza niż na "No Exit"? Według mnie nie, choć też nieszczególnie gorsza, a przede wszystkim stylistycznie trochę inna (mniej heavy, więcej prog).

progmetall

FATES WARNING - Parallels 1991

Co można zrobić po nagraniu takiej płyty jak Perfect Symmetry.Zakończyć działalność, grać tylko koncerty.
Mozna też nagrać Parallels.Bez ogladania się za siebie pójść do przodu.Mając na koncie takie perły jak Awaken The Guardian , No Exit czy wspomnianą Perfect
Symmetry ciężko o materiał jeszcze lepszy.Czy Parallels jest albumem lepszym od swojego poprzednika, chyba nie ,ale nie jest to na pewno matriał gorszy.
Parallels brzmi inaczej, znacznie lepiej. Dotyczy to przede wszystkim gitar, brzmią soczyście, wyraźnie.Perkusja jest znakomicie słyszalna. Wszystko to jest zasługą nowego producenta Terry Browna znango m.in. ze współpracy z Rush.Co różni ten album od swojego poprzednika? Na pewno jest on łatwiejszy w odbiorze, kompozycje są mniej skomplikowane, bardziej przebojowe. Czy to wada? Nie , dlaczego.Fates Warning potrafi zagrać progressive metal jak żaden inny zespół na tym padole. Potrafi też nagrać płytę przebojową ,a zarazem progresywną, a to niełatwa sztuka(próbowali tego Queensryche na Empire, Dream Theater na Octavarium z marnym jednak skutkiem,wiem , wiem zaraz posypia się na mnie gromy)
Od pirwszego numeru słyszymy jak genialnym pałkerem jest Mark Zonder.Dojrzały Alder jest chyba w najwyzszej formie, śpiewa co chce i jak chce, bez przesadnych "górek" wokalnych. Matheos i Aresti grają znakomicie, ich solówki to ozdoba tej płyty.
Nie jest to płyta tak zróżnicowana jak Perfect Symmetry.Powodem moze byc fakt,że wszystkie osiem utworów zostało napisanych przez Matheosa. Aresti ograniczył się do grania solówek.The Elevent Hour przypomina nieco budową At Fates Hands, lecz jest utrzymane w innym klimacie i mniej zagmatwane.
Trudno napisać ,który numer jest najlepszy na płycie, wszystkie utrzymują podobny bardzo wysoki poziom.Myślę,że to kwestia osobista.Moim faworytem jest jednak
Point Of View . Niesamowicie dynamiczny kawałek od samego poczatku do końca. Numer jest po prostu perfekcyjny wokalnie , gitarowo, nie wspominajac już o perkusji,coś niesamowitego.Fantastyczna solówka Franka Aresti.Matheos nie pozostaje gorszy, gitarowe dialogi sa porywające.Tego kawałka mozna słuchac bez końca.
Co można powiedziec o Fates Warning A.D. 1991 - znowu zaskakują materiałem brzmiacym nowocześnie, bardzo przebojowo(nie bójmy się tego słowa, nie w przypadku Fates Warning)a zarazem cały czas progresywnie.

Weresso The Infallible

Zaraz się przyczepią, że przecież jest temat o FW, więc po co zakładać następne Wink

Co do albumu, jest prawie genialny, czyli zajebisty. I tak wolę FW z Archem i nic tego nie zmieni, ale Parallels jest świetny, imo najlepszy z Alderem z tych co znam, tyle, że znam niewiele green

Ale niedługo mam zamiar to zmienić i zobaczymy do jakich wniosków dojdę.

Greebo

Inne oblicze Fates Warning niż wszystkie poprzednie, nacisk położony na melodie bez przesadnego łamania, raczej nastawienie na chwytanie za serce - taka jest teoria, a praktyka? Jeszcze lepsza green

. Doskonały album, nie jedyny doskonały w dyskografii Fates Warning ale jeden z moich ulubionych, kiedyś zdecydowanie mój ulubiony album z Alderem, dzisiaj już nie aż tak - (dwie poprzednie może dłużej wchodzą ale głębiej) ale wciąż wielbię