Power of Metal

Greebo

01. Leading On
02. I Will Return
03. When The Sun Cried Out
04. Mentalize
05. Back To You
06. Mirror Of Me
07. Someone Else
08. Violence
09. Myriad
10. Powerscream
11. Don't Despair*
12. 手をとりあって　Teo Torriatte*
13. A Lapse In Time*
14. Forever Is Too Long*

*ultimate exclusie true japan bonus track

Nowa płyta wiadomo kogo. Oczywiście brazylijski power metal ale niechaj to jeszcze nikogo nie odstrasza, bo kto znał poprzedni album wie, że power metal grany przez tego pana to nie jest to, do czego gatunek nas przyzwyczaił.

Moja opinia dopiero wstępna ale już mogę powiedzieć, że jestem w pełni zadowolony. Przyznam, że byłem pełen obaw o ten krążek - Andre jest pod bezpieczna przystanią z której nikt go nie wywali już. Pierwszy krążek odniósł całkiem spory sukces więc spodziewałem się drugiego Time To Be Free, stagnacji i zatrzymania rozwoju. Całe szczęście nic takiego nie nastąpiło - owszem, jest kilka numerów które mogły być na poprzednim albumie ale całościowo styl się nieco zmienił - więcej szaleństwa, przestrzeni, bardziej charakterystyczne riffy, więcej chórków w manierze Queen, więcej klimatu. Z tym, że o ile na Time To Be Free nie było jakichś zasadniczych wad to już tutaj można wytknąć - album ma po prostu jednocześnie więcej zalet i więcej wad. Ale ja jestem w pełni usatysfakcjonowany. Jest tutaj przekrój całej twórczości Matosa (Gównie Viper słychać i Shaman ale od wpływów Angry oczywiście się nie odciął) + kilka rejonów w które się całościowo nie zapędzał (When The Sun Cried Out czy Violence chociażby - ten drugi to najlepszy numer na płycie i strasznie działający na moja wyobraźnie numer).

Muzycy - klasa. Eloy Casagrande udowodnił po raz kolejny że zasługuje na miano najlepszego perkusisty obu ameryk green

Gra nawet lepiej niż ostatnio... no cóź, jest chłopak w wieku rozwojowym jeszcze. Gitarzyści ciągle nie są Kiko i Rafaelem a jedynie Hugiem i Zazą ale idzie im coraz lepiej i naprawdę pokazali się z dobrej strony (wciąż pozostając jedynie gitarzystami jednak, Kiko i Rafa to poziom nie do doścignięcia).
Luis nieco schowany, ale to może dlatego, że jakość jest taka se więc się nie czepiam. On zawsze lubił być na pierwszy planie przecież. Laughing

Andre rewelacyjnie się sprawdza w harmonijnych chórach ale brakuje mi trochę tych wysokich pisków. Niestety tu ich nie ma. (Don't Despair to numer jeszcze z 93 roku, kiedy Matos był w życiowej formie jeśli chodzi o piszczenie i tutaj po prostu ich brakuje jak w mordę strzelił).

Albumu oceniać nie będę pod względem produkcji i szczegółowo pod względem utworów, bo pożyczyłem w dość słabej jakości (lepszej jeszcze nie ma ale CD i tak do mnie przyleci, nawet z Japonii, wszak mam wszystko co ten koleś kiedykolwiek wydał green

) a tracklista jest totalnie wymieszana ale powiem, że jeśli komuś brakuje inteligentnego i ciekawego euro power metalu (który jednak nie uwolnił się od piętna BR-poweru Wink

) to mógłby się zainteresować tym wypiekiem w najbliższym czasie.

No dobra - to tak słowem wstępu. Szersza opinia jak się osłucham w lepszej jakości, porównam z poprzednikiem i w ogóle

Kamilbolt

Jeszcze nigdzie tego w wypożyczalniach nie ma. Chyba że masz jakieś namiary, to chętnie skorzystam Wink

PS. polecam Vougan Wink

Greebo

Vougan był w mojej top3 za rok 2007 jakbyś nie pamietał Wink

Aha - ważne - VIRGO też gdzieniegdzie słychac co mnie niezmiernie zdziwiło. Exclamation

Sanctified

Artyzm okładki powala.

DaNail

Nieważna okładka jeśli muzyka potrafi się obronić. Patrz: debiut Rawhead Rexx Wink

Czy album jest już dostępny w "tanich sklepach internetowych"? Wink

Greebo

Album jest dostępny nawet bardzo tanio Wink

A okładka cóz.... lepsza niż poprzednia IMO Laughing

Sanctified

Greebo

No przynajmniej siebie na tą nową nie dał jakoby Malmsteen jakiś Wink

DaNail

Kupiłem

Faktycznie jakość trochę słaba ale mam jasność za co Andre się bierze. Niestety przed wyjściem do pracy zdążyłem przesłuchać 2 pierwsze numery, ale jak wrócę do domu nadrobię z resztą.
Od razu rzuciły mi się w uszy chórki a'la Queen i brzmi to zajebiście. Robią fajny klimat i dodają ładnej przestrzeni numerom. Co prawda słyszałem na razie 2 kompozycje ale buziuchna się ucieszyła i chwytliwości Andrzejowi odmówić nie można. Z oceną się wstrzymam do przyszłego tygodnia, aż się osłucham z materiałem.
W ogóle mam ostatnio jakieś parcie na Brazylię. Solowy Kiko, Jazzowy Kiko, Angra - Angels Cry, Angra - Holy Land, Andre Matos - Mentalize...
I wszystko taaakie piękne, taaaaaaaakie piękne.... Smile

Greebo

DaNail

Greebo

No i niestety po roku jasno i trzeźwo widzę, że płyta jest przeciętna. 3 numery rewelacyjne to za mało. Zarówno nowa Angra jak i nowy Shaman skopali Matosowi tyłek. Klimat owszem jest ale jednak poziom....