Power of Metal
+ mocna strona metalu +
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Profil
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
Forum Power of Metal Strona Główna
->
Płyty 2017
Napisz odpowiedź
Użytkownik
Temat
Treść wiadomości
Emotikony
Więcej Ikon
Kolor:
Domyślny
Ciemnoczerwony
Czerwony
Pomarańćzowy
Brązowy
Żółty
Zielony
Oliwkowy
Błękitny
Niebieski
Ciemnoniebieski
Purpurowy
Fioletowy
Biały
Czarny
Rozmiar:
Minimalny
Mały
Normalny
Duży
Ogromny
Zamknij Tagi
Opcje
HTML:
NIE
BBCode
:
TAK
Uśmieszki:
TAK
Wyłącz BBCode w tym poście
Wyłącz Uśmieszki w tym poście
Kod potwierdzający: *
Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Skocz do:
Wybierz forum
powerofmetal.forum
----------------
Army
Metalowy światek
Płyty 2024
Płyty 2023
Płyty 2022
Płyty 2021
Płyty 2020
Płyty 2019
Płyty 2018
Płyty 2017
Płyty 2016
Płyty 2014
Płyty 2015
Płyty 2013
Płyty 2012
Płyty 2011
Płyty
Zespoły
Płyta miesiąca
Koncerty
Pojedynki
Strony WWW
Czasopisma
----------------
Pure Metal
Heavy Metal Pages
Mystic Art
Pozostałe....
----------------
Nie samym metalem...
Hyde Park
Muzykalne dusze
Świat komputerowy
Książka
Film
Humor
Sport
Pomoc
----------------
Od i do redakcji
Płyty
Przegląd tematu
Autor
Wiadomość
Moongleam
Wysłany: Wto 23:41, 01 Lut 2022
Temat postu:
Dopiero teraz sie zapoznaje, bo byc moze zobacze w tym roku na zywo. Ale meczenie buly.
savafat
Wysłany: Czw 20:05, 28 Wrz 2017
Temat postu:
W sieci krążą różne wersje "Until The Grave" poza studyjną. Jedna szybsza, druga na zwolnionych obrotach.
https://www.youtube.com/watch?v=uGdJqXvgLA8
mrSin
Wysłany: Wto 4:28, 26 Wrz 2017
Temat postu:
Identyczna sytuacja jak z ostatnim Satyricon, trzeba swoje odsłuchać, nie da się tego przeskoczyć.
Tomek/Nevermore
Wysłany: Wto 3:46, 26 Wrz 2017
Temat postu:
Cytat:
Znalazłem w necie już sporo niezbyt pochlebnych opinii na temat "Medusy" autorstwa fanów death metalu czy death/doom, dla których liczą się tylko pierwsze dwie - trzy, może cztery płyty PL
wszystkim nigdy nie dogodzi się... więc OK
Cytat:
Jak dla mnie to ciekawych i trafionych motywów melodycznych na "Medusie" nie brakuje (świetny tytułowy, hicior "The Longest Winter" czy "Blood & Chaos").
pewnie, że nie brakuje, ale nie towarzyszą każdej kompozycji jak na "Icon"
Cytat:
Powtórzę się tylko jeszcze, że w ten materiał trzeba się wgryźć.
zgadzam się, sam po pierwszych dwóch odsłuchach nie byłem wcale az tak bardzo pozytywnie do płyty przekonany... ale potem zacząłem wyłapywać więcej smaczków, pozytywów...
Last Axeman
Wysłany: Wto 3:13, 26 Wrz 2017
Temat postu:
Frank napisał:
Tym samym nową płytę będzie ubóstwiać garstka ludzi, dla reszty będzie to zwyczajna kolejna płyta zespołu.
Znalazłem w necie już sporo niezbyt pochlebnych opinii na temat "Medusy" autorstwa fanów death metalu czy death/doom, dla których liczą się tylko pierwsze dwie - trzy, może cztery płyty PL. Jak więc widać nawet w tym "segmencie" niekoniecznie wszyscy padają na kolana
Muszę też zwrócić uwagę na fakt, że PL właściwie od samego początku, czyli "Lost Paradise", się wyróżniał, miał sporo fanów i przez wielu stawiany był na piedestale, choć oczywiście szczyt popularności (więcej melodii - poszerzenie audytorium) nastąpił w czasach Icon - DT. Gdyby więc ludzie mieli się spuszczać tylko z uwagi na fakt, że znowu dominuje ciężar i ryk, to myślę, że byłoby ich więcej niż garstka
Jak dla mnie to ciekawych i trafionych motywów melodycznych na "Medusie" nie brakuje (świetny tytułowy, hicior "The Longest Winter" czy "Blood & Chaos"). Umiejętnie wpleciono je między ciężarowce, które fajnie uzupełniają. Powtórzę się tylko jeszcze, że w ten materiał trzeba się wgryźć. Sam po 5 - 6 obrotach nie byłem do końca pewien czy mam do czynienia z rzeczą bardzo udaną czy zwyczajnie solidną.
Tomek/Nevermore
Wysłany: Wto 1:43, 26 Wrz 2017
Temat postu:
Cytat:
No ale tak szczerze, co jest w takim podejściu niefajne? Chłopaki czuli potrzebę powrotu do absolutnych korzeni swojej muzyki, nie ma tu komercyjnych zabiegów, kalkulowania.
dokładnie, a można dorzucić jeszcze... jest to dalsza konsekwencja stopniowego powrotu do metalowego grania... od "In Requiem" takowy zaczął się i systematycznie panowie grali coraz ciężej...
Cytat:
Nie porwie tłumów siłą rzeczy, wielu fanów będzie kręcić nosem ale nie można powiedzieć, że to płyta gówniana i nagrana z obowiązku. Sądzę że to lepsze podejście niż nagrywanie Draconian Times 2.... Kolejny raz.
tak, ten album nie jest dla tłumów... ale mnie cieszy próba grania w klimatach (może mniej w samej stylistyce), w jakich utrzymane zostało najbardziej ambitne dzieło PL - jakim dla mnie osobiście w karierze grupy jest "Shades of God"... gdzie mieliśmy same mocarne, złożone UTWORY (a nie zwiewne piosenki)
mrSin
Wysłany: Wto 1:27, 26 Wrz 2017
Temat postu:
Frank napisał:
Tym samym nową płytę będzie ubóstwiać garstka ludzi, dla reszty będzie to zwyczajna kolejna płyta zespołu.
No ale tak szczerze, co jest w takim podejściu niefajne? Chłopaki czuli potrzebę powrotu do absolutnych korzeni swojej muzyki, nie ma tu komercyjnych zabiegów, kalkulowania. Mi osobiście album jawi się jako szczere i uczciwe granie. Nie porwie tłumów siłą rzeczy, wielu fanów będzie kręcić nosem ale nie można powiedzieć, że to płyta gówniana i nagrana z obowiązku. Sądzę że to lepsze podejście niż nagrywanie Draconian Times 2.... Kolejny raz.
Tomek/Nevermore
Wysłany: Wto 0:13, 26 Wrz 2017
Temat postu:
Cytat:
1. No i co z tego, że riffy są bardziej toporne i grubiej ciosane ? Apropos baz i podstaw odniosłem się do "The Plague Within", gdzie najgrubsze zagrywki i ryk Holmesa nie były elementami dominującymi. Tutaj już są.
na "The Plague Within" też bazą są mocarne riffy, ale faktycznie - melodyjne pasaże Grega też się w całkiem sporych ilościach trafiają
Cytat:
2. Nie koniecznie chodzi mi o melodie z "Draconian Times". Raczej te wcześniejsze jeśli mamy je rozpatrywać w kontekście nówki.
wcześniejsze, czyli te z "Icon"?
Cytat:
3. Tak, przebłyski się zdarzają, ale ogólnie te melodyjne fragmenty są słabsze niż to bywało.
nie, nie można tego tak rozpatrywać... po prostu "Medusa" nie zawiera za wielu tych melodyjnych - iconowych fragmentow/naleciałosci... owszem gdzies tam się takowy trafi, ale sporadycznie - ale dlaczego w ogole rozpatrywać te kwestie?
Cytat:
4. Żeby nie szukać daleko pozostańmy w tej samej stylistyce: jakieś 10 lat temu Moonspell namiętnie nawiązywał do debiutu "Irreligious", były to jednak płyty dobre i tylko dobre, nic więcej. Co jakiś czas po swoje korzenie sięga też My Dying Bride. Z inych rzeczy można też wrzucić tutaj thrashowców, którzy też dość mocno zbaczali z kursu a wracali na niego też z różnym skutkiem
ok, ale mnie chodziło o coś innego... o płyty o zbliżonym klimacie i poziomie do "Medusy", a nie o nawiązywanie innych zespołów do swoich dawnych czasów...
Cytat:
Zgadza się, jest to płyta dla najstarszego elektoratu. Jednak ten zespół osiągnął swoją pozycję trochę inną muzyką i troszeczkę później. Tym samym nową płytę będzie ubóstwiać garstka ludzi, dla reszty będzie to zwyczajna kolejna płyta zespołu
uścislijmy... PL osiągnął mainstreamową pozycję dzięki "Draconian Times", może też "Icon" także (ale mniej) się do tego przyczynił... ale to chyba nie powód, by zespół cały czas nagrywał płyty tylko pod publiczkę, tak, by możliwie największe grono dawnych fanów było zadowolone - zresztą uczynił to już wcześniej ("Faith...")
Frank
Wysłany: Pon 13:09, 25 Wrz 2017
Temat postu:
Tomek/Nevermore napisał:
Cytat:
A jak dla mnie właśnie "The Plague Within" nie przeskoczyli. Poszli głębiej w to, co było tam miłym dla ucha dodatkiem
????????? dodatkiem? to chyba kolega za bardzo nie zna PL
poszli w to, co było u nich od samego początku BAZĄ, PODSTAWĄ... wrócili do tego, co liczy się w METALU najbardziej - do mocarnych, wyrazistych RIFFÓW
Cytat:
Brakuje mi tutaj właśnie charakterystycznej dla nich melodyki
tej z Draconian Times?
Cytat:
Brakuje na Meduzi takich chwytających serducho momentów jak "Cry Out" czy "Return To The Sun".
są za to inne chwytliwe momenty, jak te z utworu tytułowego czy The Longest Winter
Cytat:
Na nówce mamy już doom/death pełną gębą, tylko efekt jest jaki jest. Przez ostatnich 15 lat mieliśmy krucjatę PL w imię powrotu do korzeni (z gorszym lub lepszym skutniem). Jednak jak już te korzenie się odnalazły w jakiejś piwnicy to okazuje się, że nie wyrasta z nich wspaniały pomnik przyrody, a jedynie przyzwoity dąb jakich wiele.
no, no... to poproszę - wymień choć kilka takich (podobnych) dębów...
Medusa skierowana jest do fanów PL z okresu 1989-93... reszta będzie kręciła nosem...
1. No i co z tego, że riffy są bardziej toporne i grubiej ciosane ? Apropos baz i podstaw odniosłem się do "The Plague Within", gdzie najgrubsze zagrywki i ryk Holmesa nie były elementami dominującymi. Tutaj już są.
2. Nie koniecznie chodzi mi o melodie z "Draconian Times". Raczej te wcześniejsze jeśli mamy je rozpatrywać w kontekście nówki.
3. Tak, przebłyski się zdarzają, ale ogólnie te melodyjne fragmenty są słabsze niż to bywało.
4. Żeby nie szukać daleko pozostańmy w tej samej stylistyce: jakieś 10 lat temu Moonspell namiętnie nawiązywał do debiutu "Irreligious", były to jednak płyty dobre i tylko dobre, nic więcej. Co jakiś czas po swoje korzenie sięga też My Dying Bride. Z inych rzeczy można też wrzucić tutaj thrashowców, którzy też dość mocno zbaczali z kursu a wracali na niego też z różnym skutkiem.
Zgadza się, jest to płyta dla najstarszego elektoratu. Jednak ten zespół osiągnął swoją pozycję trochę inną muzyką i troszeczkę później. Tym samym nową płytę będzie ubóstwiać garstka ludzi, dla reszty będzie to zwyczajna kolejna płyta zespołu.[/quote]
FrutkQ
Wysłany: Pon 10:14, 25 Wrz 2017
Temat postu:
Tomek/Nevermore napisał:
wrócili do tego, co liczy się w METALU najbardziej - do mocarnych, wyrazistych RIFFÓW
haha
mrSin
Wysłany: Pon 3:14, 25 Wrz 2017
Temat postu:
Tomek/Nevermore napisał:
Medusa skierowana jest do fanów PL z okresu 1989-93... reszta będzie kręciła nosem...
Dokładnie tak, co prawda lubię cały okres pracy twórczej Paradajsów ale mam niezwykłą słabość szczególnie do debiutu, wreszcie otrzymałem powrót do korzeni na jaki liczyłem. Bez kompromisów.
Tomek/Nevermore
Wysłany: Nie 23:28, 24 Wrz 2017
Temat postu:
Cytat:
Jezu Very Happy Very Happy Wybacz, to zboczenie zawodowe. Jak widzę DT to od razu mi się z Dream Theater kojarzy. W takim razie zwracam humor.
humor cały czas OK, jakby co
Cytat:
A jak dla mnie właśnie "The Plague Within" nie przeskoczyli. Poszli głębiej w to, co było tam miłym dla ucha dodatkiem
????????? dodatkiem? to chyba kolega za bardzo nie zna PL
poszli w to, co było u nich od samego początku BAZĄ, PODSTAWĄ... wrócili do tego, co liczy się w METALU najbardziej - do mocarnych, wyrazistych RIFFÓW
Cytat:
Brakuje mi tutaj właśnie charakterystycznej dla nich melodyki
tej z Draconian Times?
Cytat:
Brakuje na Meduzi takich chwytających serducho momentów jak "Cry Out" czy "Return To The Sun".
są za to inne chwytliwe momenty, jak te z utworu tytułowego czy The Longest Winter
Cytat:
Na nówce mamy już doom/death pełną gębą, tylko efekt jest jaki jest. Przez ostatnich 15 lat mieliśmy krucjatę PL w imię powrotu do korzeni (z gorszym lub lepszym skutniem). Jednak jak już te korzenie się odnalazły w jakiejś piwnicy to okazuje się, że nie wyrasta z nich wspaniały pomnik przyrody, a jedynie przyzwoity dąb jakich wiele.
no, no... to poproszę - wymień choć kilka takich (podobnych) dębów...
Medusa skierowana jest do fanów PL z okresu 1989-93... reszta będzie kręciła nosem...
Frank
Wysłany: Nie 7:27, 24 Wrz 2017
Temat postu:
mrSin napisał:
Bezlitosny album dla fanów / fanek słodko pierdzącego okresu Paradise Lost. Nie sądziłem, że dadzą radę przeskoczyć Plagę a tu proszę jaka niespodzianka. Płyta wyśmienita, niełatwa w odbiorze ale warto poświęcić jej czas. W zalewie bezpłciowych płyt wreszcie pojawiło się coś na co warto wydać pieniądze, mięsisty i organiczny walec. Świetne granie bez zbędnych upiększaczy jake przytrafiały się paradajsom.
A jak dla mnie właśnie "The Plague Within" nie przeskoczyli. Poszli głębiej w to, co było tam miłym dla ucha dodatkiem. Brakuje mi tutaj właśnie charakterystycznej dla nich melodyki, a przecież najlepsze płyty PL w ten element właśnie obfitują. Brakuje na Meduzi takich chwytających serducho momentów jak "Cry Out" czy "Return To The Sun".
Na nówce mamy już doom/death pełną gębą, tylko efekt jest jaki jest. Przez ostatnich 15 lat mieliśmy krucjatę PL w imię powrotu do korzeni (z gorszym lub lepszym skutniem). Jednak jak już te korzenie się odnalazły w jakiejś piwnicy to okazuje się, że nie wyrasta z nich wspaniały pomnik przyrody, a jedynie przyzwoity dąb jakich wiele.
Agnieszka
Wysłany: Nie 5:12, 24 Wrz 2017
Temat postu:
Voltan napisał:
DT jak Draconian Times, a nie np Dream Theater albo Dark Tranquility czy inny Dziennik Telewizyjny
Jezu
Wybacz, to zboczenie zawodowe. Jak widzę DT to od razu mi się z Dream Theater kojarzy. W takim razie zwracam humor.
Burzum666
Wysłany: Nie 4:02, 24 Wrz 2017
Temat postu:
Dla mnie to zwykła, poprawna płyta doomowa. Bez choćby jednej iskry. Nie taki Raj pokochałem.
fora.pl
- załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by
phpBB
© 2001, 2002 phpBB Group
Regulamin