Power of Metal

metalofil

A jednak Kai Hansen zmieścił się w ankiecie Wink

Właśnie, we wcześniej przewijających się nazwiskach brakowało mi Mille'a Petrozzy.

Co do Rolfa Kasparka - jeśli w zestawieniu nie ma Petera Wagnera i Chrisa Boltendahla, znalazł się tutaj zdecydowanie na wyrost. I nie mówię tu tylko o ostatnich dokonaniach kapel wymienionych panów, bo w tej konkurencji od ładnych paru lat Running Wild leży i kwiczy, podczas gdy Rage i Grave Digger nie schodzą poniżej pewnego poziomu przyzwoitości.

progmetall

Dla mnie mogłyby nie istnieć. Natomiast Running Wild to klasyka. Ostatnie płyty nie są dobre, ale mówimy chyba o całokształcie , czy nie ?

metalofil

progmetall

Meltorm

No nie gadaj, lata te same, że jakość nie ta to ba.

Ivanhoe

Jeśli pojawia się pytanie o NAJważniejszego (bo niestety tylko na 1 opcję można oddać głos), to jedynie słusznym wyborem jest ULI JON ROTH.

metalofil

progmetal - Ja mówię o klasyce najbardziej zbliżonej do heavy metalu (myślałem, że wymieniając nazwy kapel, nie trzeba będzie tego precyzować Wink

), oczywiście po Accepcie.

Meltorm - zależy, które płyty bierzesz pod uwagę. Jak dla mnie biorąc pod uwagę najlepsze krążki i porównując GD vs RW i Rage vs RW, RW przegrywa. A ostatnio leży, mimo że ani GD, ani Rage nie nagrali płyt, które można by zaliczyć do ich czołówki Wink

Greebo

Ja się też powoli skłaniam ku takiej opcji.... ale jeszcze nie mam 100% pewności.

progmetall

Ivanhoe

Gitarzystę.

Meltorm

W sumie i Schenker. Bez nich nie było by Mercyful Fate Smile

progmetall

Ivanhoe

Technicznie Michaś jest zajebisty, kompozycje czyściutkie, perfekcyjnie dopracowane. Ale podejście do koncertów nieraz żenujące. Postawa jako muzyk kuleje. Średnio udane płyty w stylu jubileuszowej (którą cholera w ciemno kupiłem).

UJR to artysta w prawdziwym znaczeniu tego słowa, nieco szalony, buja w obłokach, ale on ŻYJE w pełni tym, co tworzy. Niesamowity klimat, bogaty w emocje, 'łkające' solówki, technicznie ma gryf opanowany równie dobrze jak MS, ale nie pokazuje tego na każdym kroku. Pięknie dobiera sobie brzmienia, idealnie dopasowuje do klimatu danej kompozycji. Po prostu ideał gitarzysty.

Last Axeman