Power of Metal

piciu6

No nie można nie wspomnieć o tym albumie.

Po długiej przerwie od wokalu Bruce'a ( Maidenów przede wszystkim) spróbowałem i zaskoczenie, duże.Tak eklektycznego albumu się nie spodziewałem, tylu klawiszy również. Muzycznie ten album jest świetny. To nie taki oczywisty heavy metal ( ale łoją również) jest za to bogactwo aranżacyjne, bdb melodie, nośne riffy a napędza to prężny skandynawski zaciąg muzyków plus niezawodna Tanya na basie (10+ za wizualizację Very Happy

)
https://www.youtube.com/watch?v=vyWQahvqoOE
https://www.youtube.com/watch?v=UKk-j3x3TvU

Frank

Przepuściłem przez kanały słuchowe i odbiorniki w sobie kilka razy. Powinienem być odrobinę rozczarowany, ale jednak nie jestem. Większość płyty nic człowiekowi nie robi. Ot, takie granie do jakiego Dickinson przyzwyczaił już dawno. Może bardziej rockowe niż metalowe i chyba jeszcze bardziej umoczone w mistyce, alchemii i czym tam jeszcze Brus podlewał swoją twórczość. Cover Maidenów ma swoje plusy i minusy, w czymś jest lepszy od oryginału i jednocześnie w czymś mu nie dorównuje. Jednak pierwsza siódemka ciśnienia i tętna nie podnosi. Nic nie zapowiada tego co ma nadejść potem.
Gęste zaczyna się pod koniec.
"Face In The Mirror" rozwala świetną melodią, gorzką dekadencją wylewającą się z całości. Dodatkowo spokojny śpiew mistrza i klasa wykonania na najwyższym poziomie.
"Shadow of The Gods" to chyba punkt kulminacyjny całości. Mrok, tajemnica i inne ciemne siły stają się wręcz namacalne w tej absolutnej nocy przy absolutnym zerze (za mistrzem ceremonii). No i w drugiej części najlepszy, najbardziej rajcowny riff w całym zestawie.
No i końcowa Sonata. Tragiczna historia świetnie przedstawiona muzycznie i wokalnie.

Trzy ostatnie kawałki to mistrzostwo świata. Perła ratująca dość niemrawą resztę przed odmętami przeciętności i brakiem zachwytu. Jak wiadomo najlepsze elementy windują notę całości. Ogółem Dickinson nie zawiódł choć można było spodziewać się czegoś więcej.

piciu6

No ja zdecydowanie inaczej, otwarcie oczywiste a potem już z kazdym numerem lepiej. Końcówka miażdży. Przez chwilę, chyba przy Ressurection Men pomyślałem o ARK.

Oenologist

Ostatnie dwa kawałki najlepsze, z czego zamykacz jest totalny (nagrany lata temu z tego co czytałem). Fajny album, różnorodny, dickinsonowy. Już niedługo koncert na który czekałem ponad 20 lat. Very Happy

piciu6

progmetall

Płyta nie jest zła, ale mi średnio weszła, to już nie te strzały co Accident a zwłaszcza genialny The Chemical Wedding.
Mniej tu metalu i kompozycje słabsze, najlepszy numer to cover Iron Maiden, po co? Wokalnie jest dobrze.
Niestety cena, 60 zł za płytę w kopercie to ja podziękuję, nie wiem czy są jakieś wydania lepsze, ale to...
kupiłeś CD piciu czy słychasz z serwisów streamingowych?

piciu6

Frank

Digibook z jakimś w kutas potrzebnym do całości komiksem chodził jeszcze niedawno po ok. 120 złociszy.

Est

piciu6

Czniać na komiks( sorry Est Very Happy

) muzyka panowie, muzyka jest ważna. A ta jest więcej niż dobra.

Moongleam

Nie podzielam az takich zachwytow...ALE...plyta mi sie powoli wkreca i szkoda, ze to nie jest plyta Iron Maiden.

piciu6

Moongleam

Po pieciu przesluchaniach najbardziej rozpierdziela mnie motyw na basie w Resurrection Men. A tak w ogole to jest to jedyna tegoroczna plyta, ktorej slucham.

piciu6

Oenologist

Eternity w wersji Maiden wydawał mi się cholernie niemrawy mimo że chyba był szybszy. Dla mnie generalnie Maiden po SSOASS, przepraszam, po AMOLAD, mógłby nieistniec. A na płycie Bruce’a brzmi wybornie. Mam wrażenie że Roy mógł te kawałki inaczej wyprodukować, bardziej nowocześnie, bardziej dla efektu i siły rażenia. A tak mamy płytę pełną luzu, jak BTP, i teraz powstaje pytanie czy jest ona lepsza niż TOS. Chyba nie jest, chociaż dwa ostatnie kawałki zdają się bić te najlepsze z TOS: Kill Devil Hill i Navigate…

Dziś/jutro trzeba puścić nową i Scream For Me Brazil i hyc na koncert.