Power of Metal

Adrian1234

1. Hakanaki Hitsuzen
2. Kagutsuchi
3. Ibaraki-Dōji
4. Jigoku Dayu
5. Tamashii no Houkai
6. Akumu
7. Komorebi
8. Rōnin
9. Susanoo no Mikoto
10. Kaizoku

https://www.youtube.com/watch?v=Qi-G8XEmK9U&ab_channel=NuclearBlastRecords
https://www.youtube.com/watch?v=YLDpQ8EnglM&ab_channel=NuclearBlastRecords
https://www.youtube.com/watch?v=dLbzLG5p9Vs&ab_channel=NuclearBlastRecords

Zaskakująco dobra ta debiutancka płyta Matta Heafy'ego z Trivium. Progressive black metal przy czym fanom czystego black metalu zdecydowanie nie przypadnie do gustu gdyż nie ma tu blackowego brudu i surowości, szalejąca perka pojawia się od czasu do czasu, są czyste wokale a screamy są raczej typowe dla Matta i jedynie lekko podskrzekiwane, po prostu podstawą tu jednak jest progressive metal. Trivium w ostatnich latach raczej odcinało kupony (choć trzymają dobry poziom) więc do nowego projektu byłem nastawiony sceptycznie ale wyszło na to, że Matt potrzebował takiej odskoczni od Trivium i w nowych klimatach świetnie sobie radzi. Na płycie gościnnie wystąpił Ihsahn z rodziną czyli oprócz niego wokalnie udzielili się jego żona Ihriel oraz ich syn i córka. Gościnnie pojawił się również Adam Darski "Nergal" z Behemotha i co ciekawe w pewnym momencie zaczyna śpiewać po polsku. Jeszcze jedna sprawa: wprawdzie tytuły utworów są po japońsku (bez wykorzystania japońskiego alfabetu) jednak same teksty już po angielsku.

Est

Płyta w porządku, są lepsze numery i gorsze. Ale cały czas mam wrażenie, że nazywanie tego projektu black metalowym to mocne nadużycie. Owszem, są tutaj również (słowo klucz) elementy black metalu, ale to, że na jakiejś płycie są black metalowe elementy nie oznacza, że to black metal. Ibaraki miesza ze sobą różne podgatunki metalu - powiedziałbym, że to jakaś odmiana progresywnego metalu w ekstremalnej formie. Ale też trafiają się tutaj takie kompozycje, że przy pierwszym odsłuchu aż sprawdzałem, czy ja nadal słucham tej płyty, czy to już coś innego weszło - doskonałym przykładem jest kończący wszystko "Kaizoku":
https://www.youtube.com/watch?v=gVI_LF0R39c

Jeszcze będę wracał do tego albumu, ale zdecydowanie więcej sobie po nim obiecywałem.

Frank

Jeśli Heafy chciał pójść w black, to coś mu nie do końca wypaliło. Jakby zatrzymał się i zabrakło mu jaj na odrobinę ekstremy. Słychać, że kompozycje mu Ihsahn układał.
Nie powiedziałbym również, że jest to odskocznia od Trivium. Nagrali to ci sami instrumentaliści. Nie ma wątpliwości kto to gra. Spokojnie mogłaby ta muzyka być podpisana marką wyżej wymienioną.
Całość ogólnie na +, jednak podobnie jak przedmówcy oczekiwałem czegoś trochę innego. Brakuje tu wyraźnego blackowego stempelka. Można było z tej muzy wycisnąć więcej.

Est

No właśnie z tego albumu bije takie niezdecydowanie i to jest chyba największy problem tego albumu - a kawałki "od sasa do lasa", niby znajdzie się coś dla każdego, ale jednocześnie to takie granie dla nikogo.

progmetall

Nawet nieźle wyszło,jest to na pewno lepsze i ciekawsze od ostatniego Trivium. Jest progresywnie,Black metal to chyba śladowe ilości. Zaciekawiło mnie i będę słuchał więcej.

Adrian1234

Jak tak ich słucham to muszę stwierdzić, że lubię tę płytę bardziej niż wszystkie od Trivium, które to wprawdzie ma też bardzo dobre płyty i genialne utwory jednak na każdej trafiały się jakieś zbędne utwory i dłużyzny a na Ibaraki podobają mi się wszystkie utwory. Czyste wokale na Rashomon w szybszych partiach przypominają mi ulepszone wersje cleanów z Trivium a w wolniejszych kojarzą mi się trochę z Mikaelem Åkerfeldtem w równie wolnych fragmentach utworów w dyskografii Opeth. Jedyne co bym tu zmienił to dał bardziej skrzeczane screamy by faktycznie było trochę bardziej blackowo ale tak jak jest w sumie też dobrze brzmi. Trochę zaskoczył mnie gościnny występ Gerarda Way'a (o którym zapomniałem wspomnieć w pierwszym poście) w utworze Ronin, który na co dzień jęczy w emo bandzie My Chemical Romance, natomiast tutaj całkiem przyzwoicie zaskrzeczał w refrenie.

progmetall

Z kompozycji wynika, że to nie miał być projekt black metalowy, a progresywny z elementami folku, blacku,symfonicznego metalu, którego nie znoszę,ale tu jest w takich ilościach i tak dopasowany, że nie przeszkadza. Kapitalne kompozycje, wciągnęło mnie na maksa. Oczywiście blackowi puryści będą marudzili, ale jak ktoś nie rozumie o co tu chodzi...
Kto woli black metal bez udziwnień polecałem nowy Dark Funeral.