Power of Metal

Kubeusz

Przepraszam panie Kevill że zwątpiłem, ostatnie podejście do zespołu zmieniło mój stosunek do twórczości Warbringer. O ile debiut dalej uważam za nieco męczącą bułę a dwójka jednym uchem wchodzi, sieje rozpierdol po czym wychodzi drugim i nic nie zostaje, to już od trójeczki w górę robi mi ich muza kurewsko dobrze. Weapons odpaliłem sobie dziś w nocy, jest moc, nie wiem jeszcze czy jest lepiej niż na Woe to the Vanquished bo po dwóch odsłuchach niewiele mogę powiedzieć. Żałuję tylko że tak późno dałem im kolejną szansę.

Tomek/Nevermore

piciu6

progmetall

Idąc tym tropem, to powinniśmy słuchać tylko thrashu z lat 80-tych, a Warbringer jest świetny, jasne,żepewne riffy już były, ale ma większy ogień od tegorocznego Testamentu, który gra to samo na kilku ostatnich płytach.

piciu6

Tomek/Nevermore

ale dyskusyja Smile

przytaczając tutaj staro-powermetalowe zwyczaje oceniania płyt Smile

Testament: 8/10
Warbringer: 10/10

tak ja to widzę

Sebol

progmetall

Nowy Heathen wszystkich pogodzi

piciu6

Jestem otwarty na takie rozwiązania Very Happy

Last Axeman

Odnoszę wrażenie, że ambicje zmierzające do łączenia różnorodnych wpływów coraz mocniej wypychają Warbringer z czysto thrashowego poletka. Są oczywiście na ostatniej płycie wałki, którym trudno zarzucić brak czystości gatunkowej, ale w wielu momentach wydaje mi się jakbym słuchał uthrashowionego mdm-u. Podoba mi się nowa płyta, mdm lubię, więc specjalnego problemu z tym nie mam (a mdm podszyty thrashem zawsze mi bardzo pasił Wink

), zresztą oni już na poprzednich dwóch płytach mocno mieszali, więc nie jest to jakaś wielka nowość. Nie zdziwiłbym się jednak, gdyby thrashowi puryści kręcili z tego powodu nosem.