Power of Metal

piciu6

DC Cooper – Vocals
Jonas Larsen – Guitars
André Andersen – Keyboards
Andreas Passmark – Bass
Andreas Johansson – Drums

Mats Leven – Vocals on ‘The Art Of Dying’ and ‘Snake Eyes’
Mark Boals – Vocals on ‘I Used To Walk Alone’ and ‘Snake Eyes’
Henrik Brockman – Vocals on ‘Hound Of The Damned’ and ‘Snake Eyes’
Kenny Lübcke – Vocals on ‘Hound Of The Damned’ and ‘Snake Eyes’
Alexandra Andersen – Vocals on ‘I Used To Walk Alone’

To chyba pierwszy album Duńczyków, który polubiłem prawie w całości, prawie, bo ballad w wykonaniu pani spowinowaconej z szefem jest dla mła zbyt słodki i oczywisty( ale może mi przejdzie) Reszta ma rozmach jak skurwysyn i brzmi potężnie, symfonicznie niczym rock opera. Wokaliści miodzio, wszyscy.
https://www.youtube.com/watch?v=XGSCLJ2aU7A&list=PL5NgILTlnZbCb8OoRhV4vPz4qdTiq1WTF&index=9

https://www.youtube.com/watch?v=icyhQuKIcDc&list=PL5NgILTlnZbCb8OoRhV4vPz4qdTiq1WTF&index=2

progmetall

Nigdy mi nie leżeli, za miekko i symfonicznie - nie lubię symfonicznego metalu, choć tu nie jest tak nachalnie jak w w zespołach typu Epica, to mnie odsiewa całkowicie.

piciu6

Nie ma co porównywać z Epicą, inna jazda, No i mamy wokal a nie zawodzącą cipiezę Confused

Amaranth

Ta płyta to prawdziwy teatr, metalowy musical. Kurtyna w górę i zaczyna się prawdziwa sceniczna uczta.

Bogactwo inteligentnych melodii, zero tandetnych pioseneczek w obrębie gatunku, który tak łatwo można spieprzyć.

Wokalnie ekstraliga. Czy jest to symfoniczne granie ? Dla mnie nie, pierwszy plan to wokale, mocne brzmienie. Orkiestracje to jednak dalsze nienachalne tło

Świetna płyta. Często słucham