Power of Metal

piciu6

1.Light Speed Marching
2.Temple of the Soul
3.All Comes Together
4.Spirits of Fire
5.It’s Everywhere
6.A Game
7.Stand and Fight
8.Meet Your End
9.Never to Return
10.The Path
11.Alone in the Darkness

Tim Owens-Wokal

Chris Caffery-Gitara

Steve DiGiorgio-Gitara Basowa

Mark Zonder-Perkusja

https://www.youtube.com/watch?v=9mUkTfutQso
https://www.youtube.com/watch?v=7GCOl2YnyeM
https://www.youtube.com/watch?v=8rMzhaYOdB0
Single na dzień dobry nie porwały ale jak to ostatnio bywa zyskują w całości. Pierwszy odsłuch zaintrygował, drugi mnie zmiażdżył.
Jak napisałem w innym miejscu kawał prawdziwego męskiego heavy metalu Wink

Absolutne zaprzeczenie filozofii wydawcy, czyli FRONTIERS.
"Pierwsza strona"płyty jest gęsta, z mnóstwem wypełnień Zondera( te akcenty na talerzu w "A Game" ), plączącym się na wysokości kolan basem DiGiorgio i całą paletą riffów i solówek Caffery'ego. To ważne, bo utwory mają średnio po 6min. Melodie są nieoczywiste, wokal Owensa bardzo dobry, lekko schowany, nie szarżuje za często na wysokich przez co wypada zdecydowanie bardziej drapieżnie. "Druga strona jest nieco bardziej przewiewna, bliższa klasycznym rozwiązaniom metalowym, ale nadal kotłuje się tam od riffów i solówek Caffery'ego i perkusji Zondera.
Całość otulona posępnym klimatem niczym Witherfall. Doskonały album, wytrawny. Cool

Frank

Sprawdzi się. Lubię Owensa więc cieszy mnie ogromnie, że jest szansa na coś ciekawego z jego udziałem. Po tej komedii z nim, Conklinem i Peckiem to cokolwiek będzie lepsze.

piciu6

Tutaj jest poważne granie, w takim All Comes Together zaczyna riff niczym w Savatage z klangującym basem tle , zmiana tempa, nowy riff, kotłowanina Zondera i jazda Cool

Olej

spoko rzecz, im dalej w plyte tym lepiej bo coraz bardziej przebija savatage z okresu poets and madmen Smile

piciu6

No właśnie, w ogóle każdy kolejny odsłuch daje więcej radochy i chce się znowu, przynajmniej mnie tak dopadło Cool

benek

Owens niemiłosiernie mnie wkurwia toteż nie jestem w stanie tego słuchać, mimo chęci najszczerszych.

piciu6

Rozumiem Cię doskonale, miałem tak do tej płyty Cool

szkoda trochę, bo panowie tutaj tak rzeźbią, Caffery normalnie topi gryf, na Zondera brak słów.

Sanctified

Nie podzielam entuzjazmu, choć płytę kupiłem, gdy tylko wyszła. Niby majstrował przy niej Roy Z, ale na pierwszy rzut ucha słychać, że większość materiału Caffery nagrywał sam. Całość jest dokładnie tak samo duszna i skompresowana jak jego ostatnie materiały solowe, i tak samo brakuje jej zespołowego ogrania. Boli mnie, że gość, który ma wszelkie dane ku temu, by tworzyć rzeczy wielkie, po raz kolejny wypuszcza materiał na poziomie przedprodukcji. Confused

piciu6

100% racji, duszny w cholerę jest ten materiał, ale jak już wyłapałem te riffy i solówki, posłuchałem Zondera, to zakręciło mnie na maxa . No dzięki temu wytłumieniu prawdopodobnie Owensa strawiłem Cool

progmetall

Patrząc na skład powinno być świetnie i jest, to zawodowcy,ale brakuje mi tu polotu w niektórych kompozycjach. Oczywiście najlepsze co tu jest to zagrywki i solówki Cafferyego oraz gra Zondera. Te numery w klimacie Sava są świetne,ale granie w stylu Jugulator - JP już mniej mi pasuje. Gdyby całośc była tak dobra jak np. The Path to byłaby pewnie płyta roku. Niestety niezdecydowanie stylistyczne jest tu minusem. Caffery jako tak doświadczony muzyk powinien postawić na jedno, może nie jest tak dobrym kompozytorem jak gitarzystą. Owens wkurwia momentami,ale w tych subtelniejszych numerach jest ok. Jeszcze posłucham więcej razy, bo jest tu wiele smaczków.

benek

zaczyna mi się podobać ta płyta i Owens jakby mniej wkurwiający się wydaje.

piciu6

Ja nie miałem żadnych oczekiwań i po 4 przelocie jestem zachwycony.

Kubeusz

o dżizas ale mi narobiliście smaka na ten album, dziś chyba posłucham