Power of Metal

Kamilbolt

Ktoś tu ma jakąś fazę na kącik poezji Wink

FrutkQ

Zaciekawiliście mnie, bo zwykle to co wam się nie podoba, mi podchodzi i vice versa, mhmm

Voltan

ja czekam na winyl

Corpseone

Te trzy numery, które są udostępnione, bardzo mi się podobają. Jest w nich wszystko to, czego oczekuję od Evergrey. Mocne riffy, świetne melodie wokalne (Tomasz jest w formie) i wyważone plumkanie na klawiorach. Od początku także bardzo podobała mi się okładka płyty. Liczę tylko na to, że panowie nie przeładują płyty cukierkowymi balladowymi fragmentami. Trzy dotychczasowe single raczej tego nie zapowiadają, ale kto wie, co będzie zawierała reszta The Atlantic. Jak na razie jest super i jeśli reszta będzie miała taki poziom jak Weightless, A Silent Arc i Currents, to płytka może być wysoko w TOP 2019, choć to zaledwie początek roku i dużo ciekawych premier przed nami.

pan_Heathen

Wszystko supcio tylko jest to wszystko za mało chwytliwe. Na płytach do TIC było i epicko, i przebojowo. potem to juz albo jedno, albo drugie.

robpal

berba

Sanctified

robpal

Corpseone

Bardzo mnie korci, by wypożyczyć sobie tę płytę, ale w tej wypożyczalni, z której korzystam, jeszcze tej pozycji nie "zakupili", więc trochę sobie poczekam. To, co piszecie, bardzo pozytywnie mnie nastawia: że partie klawiszy są "wartością dodaną", że nie ma przesłodzonych ballad, że nie jest też stricte metalowo - jeżeli będzie to melodyjny metal z progresywnym sznytem (jak w trzech singlach), to na pewno z tej płyty będę zadowolony.

Kamilbolt

Premierowy kawałek zapowiadał konkretny album. Niestety drugi odsłuch przekonuje mnie, że całość nudna, powodów do zachwytów brak.

Voltan

mi single pasują
płyta zamówiona dawno, więc czekam

Kamilbolt

Dziś jeszcze próbowałem, jako że premierowy kawałek mi gdzieś dźwięczy w uszach, ale wszystko, co następuje po nim to jakieś smęty niestety. Być może muszę mieć fazę na takie klimaty to może jeszcze się przekonam, ale na pewno nie teraz.

Voltan

Z jednej strony album znowu nieco inny - wolniej, nieco ciężej, więcej dżyndżynowych riffów Wink

- to na plus, bo lubię jak zespół się za bardzo nie powtarza.
Ale z drugiej są takie momenty, że mam wrażenie, że Tom kolejny raz śpiewa ten sam numer.
Tak czy inaczej jest co najmniej dobrze.

Last Axeman