Power of Metal

savafat

Już sięgnąłem. Heavy/doom z kołująco-toczącymi się riffami. "Black Trinity" bym wyróżnił.

progmetall

jest dobrze, płytka żre jak domestos i nawet ballada ciekawa jest Bridge of the Blind

progmetall

Ja już słucham,kumpel mi z Japonii podesłał (tam wyszła 20) z czterema dodatkowymi numerami :

House of Doom (Original Version)
Flowers of Deception
Fortune Teller
Dolls On A Wall

savafat

Zdaje się, że te cztery numery z EP-ki są ponownie nagrane.
Płyta na piątkę, brud jest, doły mocno uderzają.

FrutkQ

Gdyby tu był wokal kruszący mury (ktoś jak Sebastian Jansson z Below lub Felipe Plaza z Capilla Ardiente), a tak się ten album snuje jak kulig na mokrym śniegu, bo Langquist usypia w tych średnich rejestrach.
Pierwzy raz album bez emocji przeleciał, niczym wyrwanie zęba po trzecim znieczuleniu. Może kolejne podejścia będą bardziej zachęcające.

savafat

Fakt, przydałoby się tąpnięcie wokalem... Cóż musi wystarczyć parcie gitarowym tłokiem.

Frank

No nie zmiażdżyli mnie. Samego wokalu bym się najmniej czepiał, Langqvist zrobił dobrą robotę i miło go słyszeć. Ogólnie brakuje iskry. No i brak doładowania w brzmieniu. Początek płyty niemrawy i taki bez wyrazu. "Astorolus" wtapia się w tło. Niby od tej akustycznej balladki zaczyna się dziać sporo lepiej, ale i tak Candlemass na tej płycie nie gniecie ciężarem i nie czaruje klimatem i melodiami jak choćby na pierwszej z Lowe'em, że o Messiahu i "Epicusie" nie wspomnę. No, rozchodzi się o tę iskrę. Mały detal, a robi różnicę. Wyszedł trochę taki kapiszon.

moonfire

Niektóre teksty na tym albumie są wyjątkowo debilne. Odechciewa się słuchać.

FrutkQ · Wysłany: Pon 21:13, 04 Mar 2019 Temat postu:

Drugi raz przesłuchałem i trzeci. Nie ma mocy.