Power of Metal

Tomek/Nevermore · Wysłany: Sob 14:34, 18 Mar 2017 Temat postu:

świetna płyta, duże zaskoczenie... Obituary nie gra już death metalu a swojski/obituarowy METAL

Last Axeman · Wysłany: Pon 11:12, 20 Mar 2017 Temat postu:

Pożyczyłem wczoraj, ale za późno już było na świadomą kontemplację Cool

Jak pacze w net, to album zbiera bardzo pozytywne opinie.
A słyszałeś Tomek poprzedni? Też był bardzo ok.

Tomek/Nevermore · Wysłany: Pon 12:39, 20 Mar 2017 Temat postu:

Last Axeman · Wysłany: Pon 13:44, 20 Mar 2017 Temat postu:

Słucham właśnie nowej. No przyjemna lektura, nie powiem. Mnie w ogóle ten zespół leży na tyle, że wszystko obitych garów lubię (mniej lub bardziej). Z tych poreaktywacyjnych jak dotąd chyba najbardziej leży mi "Frozen in Time".

buhaj

Cholera jasna dobre TO.

progmetall

Nudna jest ta płyta w xuj.Kompozycje...jakie kompozycje, ich nie ma.W kółko to samo, kawałki różnią się tempem.Przy "Cause Of Death" to nawet nie stało, no ale tam był Tardy ryczący i James Murphy na wiośle.Dobrze, że tylko pół godziny z hakiem, bo ledwo wytrwałem. Słychać echa Celtic Frost, ale to wszystko co ciekawego można powiedzieć o tym albumie.

Tomek/Nevermore

a mnie się płyta podoba, bo jest prosta i bezpośrednia

Last Axeman

Jak każde Obituary.

Tomek/Nevermore

nie za bardzo kumam, czego dziś jeszcze kolega progmetall oczekuje od takich kapel, jak właśnie Obituary?

progmetall

death metalu

Tomek/Nevermore

a może Tardy i spółka wyrośli już z death metalu? Smile

Last Axeman

To jest Obituary death metal Smile

Może Tardy nie jest już aż tak zwierzęcy jak na początku, a w samej muzie mniej nasyconego mrokiem odoru śmierci znanego np. z "Cause of Death", ale mimo wszystko to nadal ten sam zespół.
Na megaspusty za mało, ale na zadowolenie sympatyka, który nie oczekuje zmian i któremu taka stylistyka po prostu odpowiada, spokojnie wystarczy.

Tomek/Nevermore

zbigniew_ramirez

Ze wszystkimi albumami Obituary wydanymi po reaktywacji mam ten problem, że każdy z nich wywołuje u mnie tak ogromne, że aż odpychające odczucie wtórności. Wprawdzie na "Obituary" daje się wychwycić, że zespół nieco "pomieszał" w gitarkach (jak np. w "Sentence Day", "A Lesson in Vengeance" i "Ten Thousand Ways to Die"), ale i tak nie potrafię tutaj odnaleźć chwytliwości choćby na poziomie "Back From the Dead" (który bardzo lubię, mimo wielu negatywnych opinii na jego temat) - nie wspominając już o poziomie innych, bardziej uznanych dzieł Nekrologu wydanych w XX wieku.
Cóź, grać w kółko to samo można tak jak Obituary od "Frozen in Time", ale też i tak jak np. Cannibal Corpse na "Kill", "Evisceration Plague" i "Torture" czy Malevolent Creation na "Dead Man's Path".