Power of Metal

Last Axeman

Ja uważam, że jeden z lepszych i ostatni zajebisty przed spadkiem formy, który zaistniał w kolejnych kilku latach, a w każdym razie na pewno na "New Religion".

Frank

"Seven Seals" to spadek formy ? Nieee, zdecydowanie nie.

Last Axeman

Przeczytaj uważnie mojego posta.

Frank

Nie chodzi mi konkretnie o twojego posta. Taki wątek się jeszcze na poprzedniej stronie zawiązał.

Usurper

Jestem świeżo po odsłuchu Rulebreaker, ale zacznę może od tego, że kibicuję ekipie Ralfa od samego początku gdy jeszcze jako 14-letni podlotek zasłuchiwałem się w Jaws of Death z wypiekami na twarzy, więc oczywistym jest że sentyment do kapeli mam spory. Wracając do Rulebreaker, płyta solidna i moim zdaniem na pewno najlepsza od czasów New Religion, ma kilka mocnych punktów w postaci Bullet and Tears (chyba mój ulubiony), Rulebreaker, At war with the world, The devil in me czy We walk without fear. Gdyby odpuścili sobie kawałki w stylu Raving mad i Angels of mercy, które jak dla mnie pełnią rolę wypełniaczy byłoby naprawdę spoko, a tak muszę trochę pomarudzić Wink

Kolejna rzecz, która nie daje mi spokoju to budowa utworów - praktycznie cała płyta jest w stylu zwrotka - refren ,zwrotka - refren - solówka, jeden 11-minutowy We walk without fear to trochę mało jak na tak doświadczonych muzyków, brakuje też trochę mocy i klasycznych hiciorów w stylu Angel in Black, Silver and gold czy Living for Metal.
Troszkę pokręciłłem nosem ale generalnie jest dobrze, aczkolwiek pewien niedosyt pozostał.

xarex

Przeciez Raving Mad to zajebisty kawalek,a braku mocy nie uswiadczylem,jest wiecej niz ostatnio...

savafat

Voltan

Nie sądziłem, że ta legendarna granica między heavy a power metalem może przebiegać środkiem tak jednolitej stylistycznie płyty Wink

Olej

+1, dodatkowo nie sadzilem ze okreslenie "painkillerowo" moze oznaczac "juz nie heavy" green

Last Axeman

Na pewno nie wskazałbym "Raving Mad" jako przykład mniej udanego numeru. W zasadzie to podobają mi się wszystkie, co niezmiernie cieszy, bo płyty wysłuchuje się z uwagą od początku do końca. To jest klasyczny w formie Primal Fear - nic nowego, można rzec, że wszystko stare, ale jare Cool

Voltan

jakbym miał zrobić subiektywny ranking numerów z tej płyty, to być może Raving Mad byłby ostatni, a na pewno pod koniec
co nie znaczy, że jest zły

Strati

Karma

Kawał zacnej płytki. Przypuszczałam, że będzie dobrze, ale jest jeszcze lepiej.

berba

Nie przypuszczałem że będzie lepiej niż na "Delivering the Black", a jednak jest Smile

Last Axeman

Jak dla mnie jest co najmniej tak samo dobrze, ale nie wiem czy lepiej Wink