Power of Metal

mrSin

Na pierwszy rzut ucha przyzwoity materiał, dobry średniak brakuje mi jednak zdecydowanie mocy, prędkości. Okazjonalne przyśpieszenia wiosny nie czynią.

Kamilbolt

Otóż to i fakt, że brzmi lepiej od ostatnich dwóch albumów także nie pomaga zbyt wiele.

Choć jak znam życie, to np. na takim metal-rules.com ten album znając preferencje redaktorów i tak wyląduje w ścisłym zestawieniu Smile

Zresztą, wystarczy spojrzeć na ich podsumowania z ostatnich kilku lat - brak otwarcia na nowości, praktycznie tylko stare wygi w mniejszym lub większym stopniu zjadające własny ogon, a jak ktoś jest ciekawy, to niech spojrzy na ich top z minionego roku:
[link widoczny dla zalogowanych]
Wnioski niech każdy wyciągnie sam Wink

Piospy

posłuchałem - kupuję...

mrSin

Również kupię, to dobry materiał, z każdym odsłuchem jest coraz lepiej, jednakże jest tu syndrom ostatnich płyt Dave'a, brak "tego czegoś" co odróżnia rzemieślnictwo od artyzmu.

Last Axeman

Jeśli chodzi o albumy z ostatnich 20 lat to tylko o "Endgame" mogę z pełną odpowiedzialnością powiedzieć, że podoba mi się bardzo i to w całości. "Endgame" ma przynajmniej kilka wyróżniających się utworów i przynajmniej w kilku panowie odważniej dociskają pedał gazu.
Poprzednia płyta była lajtowa, ale w tej swojej lajtowości nawet w porzo, tyle że po kilku odsłuchach już do niej nie wróciłem. Udostępnione wcześniej nowe utwory z "Dystopii" jajec ani dupy mi nie urwały, prezentowały solidny poziom i umiarkowane heavy czasem podszyte thrashem, do czego Dave już przyzwyczaił, ale to trochę za mało. Z waszych opinii wynika, że nówka raczej wpisuje się w ten schemat "umiarkowania" i solidności bez "tego czegoś". Ale zobaczymy. Na dniach sprawdzę.

pan_Heathen

jest to blizsze Endgame niz wszystko co bylo po Endgame Wink

widac, ze Rudy wrócił do metalu. To juz taki drugi jego powrót - pierwszym był (chujowy) The World Needs A Hero.

Na Dystopii poki co głownie uderzyły mnie autoplagiaty z Rust In Peace czy Peace Sells.

piciu6

Jest to chyba najbardziej intensywny materiał od dawna, sporo tutaj galopad i łojenia w stylu lat z lat 80-tych. Cover kumpli hardcorowców z FEAR jest tego sygnałem ( a może to tylko mrugnięcie okiem Dave'a ? Cool

)
Melodyka jest szczątkowa, ale wyczuwalna, charakterystyczna dla Dave'a, więc pretensje savafata uważam za nieuzasadnione ( bo trudno oczekiwać słodkich zaspiewów ala Frontiers ) Very Happy

Oczywistym jest, że thrashowania masywnego i dzikiego jak Testament i Exodus tu nie ma, ale Megathrash jest jak najbardziej . Jest ostro, jest do przodu, Kiko spuszczony ze smyczy zamienia gryf w trociny, co zostaje z zestawu Adlera nie wiem, ale tłucze gęsto jak opętany. Panowie, to jest kurwa heavy metal, a metal to wojna....

Kamilbolt

Właśnie - heavy (z całą pewnością nie thrash) Wink

Last Axeman

Piospy

mrSin

piciu6

pan_Heathen

zeby bylo jasne, ja nie twierdze, ze płyta jest podobna do RiP czy PS, tylko że są bezposrednie zapożyczenia w liniach wokalnych czy solówkach.

piciu6

nie wydaje mi się, że są to celowe zapożyczenia, raczej przypadek, w końcu to jego patenty od 30 lat, ale podejrzewam, że z konstrukcją utworów to już w pełni świadomie celował w tamte roczniki .