Power of Metal

Last Axeman

Całkiem spoko ten "Seventh Seal". Tylko mam wrażenie, że Eric zbyt siłowo śpiewa. Albo raczej szkoda, że najwyraźniej musi siłowo, żeby osiągnąć efekt, który kiedyś mógł osiągnąć bez "siłowania" się. Generalnie jest jednak ok.

edit. Ale w "Time to Go" i "Life is a Mess" już tego siłowania nie dostrzegam.
Nie słyszałem całości, opieram się tylko na tych trzech utworach, ale wygląda na to, że Eric wciąż daje radę. Trudno mi zrozumieć opinie, że jego wokale są słabe.

Olej

nowej plyty jeszcze nie slyszalem ale stosunkowo niedawno na zywo pokazal sie jako jeden z lepszych thrashowych wokalistow jakich widzialem, wiec przynajmniej wokalnie kichy sie nie spodziewam

Last Axeman

No bo to jest jeden z najlepszych i najbardziej charakterystycznych wokalistów thrashowych, który przede wszystkim potrafi śpiewać. Widziałem Flotsam na żywo w 2014 (grali przed Sepulturą w Polszy) i też wypadł bardzo dobrze.

Last Axeman

Niby zwrot w stronę thrashu w porównaniu z poprzednikiem, ale jednak nie do końca. Jest żwawo, dynamicznie i dość szybko, ale mnie tu mocno heavy zajeżdża (nie chodzi tylko o "Iron Maiden"). Jak na razie podoba mi się, niektóre utwory bardzo udane.

Last Axeman

Ostatnio sam nawijam w temacie, ale trudno Wink

Od kilku dni regularnie leci u mnie "Flotsam and Jetsam" i sam ten fakt świadczy już o tym, że materiał przypadł mi do gustu. I to bardzo. Jest lepszy od "Ugly Noise", gdzie trochę brakowało kopa (tu jest mocniej i bardziej rdzennie), może nawet lepszy od bardzo dobrego przecież "The Cold" (to się jeszcze zobaczy). Stylistycznie tak jak pisałem wyżej - najwięcej thrashu, ale dość mocno naznaczonego heavy (czyli wychodzi z tego US power Cool

), co automatycznie - i słusznie zresztą - kieruje w stronę pierwszych płyt. Nie zabrakło jednak też nawiązań do albumów, na których F & J inaczej uprawiał swoje metalowe poletko. Generalnie jednak granie dynamiczne i do przodu, bez ballad, za to z mocnymi riffami, dobrymi dalekimi od wsi melodiami i uzbrojone w sporą ilość niezgorszych solówek. Eric dalej świetny za sitkiem.
Najlepsze utwory: Seventh Seal, Life's a Mess, Verge of Tragedy, Time to Go, Forbidden Territories, Smoking Gun + miniatura "The Incantation".

progmetall

Ja odstawiłem,spodziewałem się lepszego powrotu do grania heavy/thrashu.
Jak zmienili styl na bardziej klimatyczne granie wyszło im to świetnie. Dreams of Death i The Cold bardzo mi pasują,wokalnie w tej stylistyce Eric genialny.Ugly Noise też lubię,jest trochę świetnych rzeczy.Ostatnia płyta mnie nie zniszczyła,owszem kilka kawałków jest ok, pisałem już wcześniej,ale to za mało.Jeszcze ją pomęczę jak najdzie mnie ochota,ale na razie tak sobie.

progmetall

Zapuściłem sobie ta nową płytę Flotsamów i dalej mi niwchodzi tak jak bym tego chciał.Spodziewałem się,że po tej nowej świetnej wersji "No Place For Disgrace"2014,jak wydadzą album pod tytułem Flotsam & Jetsam,to bedzie nawiązywał do czołowej trójki.W zasadzie tak chyba chcieli,ale nie do końca wyszło,bo 4 numery na całą płytę to za mało,reszta jest srednia.Wiem chyba co jest tego przyczyną - brak Eda Carlsona,to on pisał najlepsze rzeczy,No Place...,no i te jego genialne solówki.Gilbert też jest dobrym wioślarzem,ale pomysły to raczej Carlson.Jak zgłębisz "My God" to zrozumiesz o co mi chodzi,tam w jednym kawałku"Keep Breathing" jest taka paleta pomysłów.Myślę,że Carlson chciał grać inną muzykę,nie chciał chyba kopiować pierwszych płyt,tylko grać w wolniejszych tempach i stawiać na odpowiedni klimat,którego ta nowa płyta nie ma.Nie podoba mi się też pałker,to nie to co Kelly David-Smith czy Nielsen,który też był dobry.O Wardzie już nie wspomnę.

Tak to widzę,a jeszcze jedna rzecz,szkoda,że nie ma tematu w zespołach o F & J,co prawda jest w "pojedynki",ale ludzie,którzy wchodzą na forum nie znajdą tego tak szybko.

Last Axeman

Może i nie chciał kopiować, ale nowa to przecież nie jest żadne kopiowanie pierwszych płyt, tylko zwrot w ich stronę, nie pozbawiony też nawiązań do płyt późniejszych.

Przy najbliższej okazji zwrócę baczniejszą uwagę na grę pałkera.

ps. Temat o zespole można przenieść z pojedynków do działu "zespoły', ale inni powinni się też najpierw wypowiedzieć czy jest sens. Podobnych przypadków jest na forum więcej.

Burzum666

Mi tez nowa na razie jeszcze nie weszła. Może to brak Warda? Bardzo mi go brak. Włączyłem dziś Forbidden Territories wersje z dema do No Place. Jest o wiele lepsza. Tam kawałek miał klimacik, a na nowej zupełnie go nie ma.

Last Axeman

progmetall

Last Axeman

Świadczy o tym, że po kolejnym skoku w bok na "Ugly Noise", chcieli przyłoić bardziej rdzennie metalowo. Jeśli to dla ciebie tożsame z kopiowaniem pierwszych płyt (które wg mnie nie ma tu miejsca), to nie znajdziemy płaszczyzny porozumienia.

W kwestii Carlsona wiem o co ci chodzi i rozumiem, że jeśli nie chciał grzebać w zamierzchłej przeszłości, to obrany na "Flotsam and Jetsam" kierunek mu nie pasował. Są tu jednak też nawiązania do płyt późniejszych (choć oczywiście w mniejszości), stąd też moja uwaga w kontekście Carlsona, że nówka to nie jest żadne kopiowania pierwszych płyt.

progmetall

To nie był skok w bok,oni od ponad 10 lat poszli w nowym kierunku,który był bardzo ciekawy, rozwijali się, do tego te kompozycje z trzech ostatnich albumów bardzo pasowały pod wokal Erica. W tych wolniejszych rzeczach klimatycznych wypadał po prostu genialnie.Tu śpiewa dobrze, ale to nie to. Na tej płycie mimo,ze nie jest zła nastąpił regres. Chcą grac jak młodzieńcy, a to błąd.Swoje thrashowe płyty juz nagrali i odejście od thrashu zaowocowało. No bo ile mozna grać to samo,powroty po latach starych dziadków z brzuchami i obwieszanie się pasami z cekinami jest żałosne w wielu wypadkach.Niewiele zespołów potrafi grać muzykę przez długie lata i nie popadać w rutynę lub zanudzać.To udaje się tylko najlepszym i w tym roku panowie z Connecticut pokazali po raz kolejny,że reszta moze tylko pomarzyć.Nie opowiadaj mi więc,że nowy F & J to znakomita płyta.

Burzum666

Płyta nie jest znakomita, bo to takie trochę sztuczne granie, niestety. Jak słusznie Prog zauważył, znakomicie się rozwijali i grali to co czuja, aż nagle postanowili podpiąć się pod ponowny bym na thrash. Pełne kapel wracało za grobu, znaczy tu jest kasa. Nagranie starych numerów, nie jako bonusy, a kawałki na płycie to tez takie trochę smutne. Po prostu nie brzmią szczerze na tej płycie. Nie jest to jakaś bardzo zła płyta, ale nie jest znakomita. Po usłyszeniu Iron Maiden spodziewałem się niezłej petardy.