Power of Metal

piciu6

U Ciebie to nadpobudliwoścć i entuzjazm młodzieńczy oraz marketing i zarządzanie, więc się nie kwalifikuje w zdrowo rozsądkowym ocenianiu płyt
Cool

Kamilbolt

Nie byłbym taki pewny Razz

PS. spójrz lepiej piciu na swoje skoki ciśnienia i nerwów, gdy tylko perkusyjna stopka zaczyna szybciej chodzić Razz

To także nie sprzyja obiektywnej ocenie słuchanej muzyki Cool

Więc np. taki nowy Nile czy FF od razu omijaj szerokim łukiem, jeżeli już za Symphony X z trudem nadążasz Smile

Voltan

Winyl u mnie. Gra dość cicho, ale dźwięk jest bardziej selektywny niż stream/mp3 (więc niż CD zapewne też)

piciu6

FrutkQ

Zważając na wypowiedź powyższą aż zapuszczę dzisiaj - może być supcio płytka Cool

Kamilbolt

I jest super, a piciem to się nie przejmuj Wink

Staruszki już tak mają, że lubią zrzędzić, hehehe Cool

Frank

Fajna płytka. Zdecydowanie przyjemniejsza od poprzedniej. Mniej podwójnej stopy, mniej kantów, więcej melodii. Allen jak zwykle znakomity. Ulubione kawałki ? "Without You", "To Hell and Back" i tytułowy. Fajerwerku typu "When All Is Lost" brak, ale całość wydaje się równiejsza i ogólnie milsza od Ikonoklastu.

savafat

piciu6

Kamilbolt

piciu6

Kamil, pisałem wyżej, ja się wtedy wyciszam.

FrutkQ

Poznałem Symphony X w 1998, w rok po wyjściu TDWOT i do dzisiaj pozostaję pod wrażeniem tego niezwykłego albumu.
Od tamtej pory śledzę rozwój grupy i przy okazji nowego krążka wszystko rozbija się o jedno:
czy akceptujesz nowe oblicze zespołu?
Jeśli tak, będzie w czołówce waszych zestawień. Ja się jednak pytam:
- gdzie sa neoklasyczne zagrywki, z których SX było znane?
- gdzie są solówki Romeo, z których SX było znane?
- gdzie są piękne zaśpiewy Allena na zasadzie interludiów?
- czemu gitara brzmi jak przesterowane piernięcie bizona, gdzie finezja riffów?
- czemu Rullo tak napierdala stopami?
- gdzie są te ulotne melodie, które na chwilę choćby pojawiają się w To Hell And Back?
- wiadomo, że porzucono styl z V czy ogólnie lekceważonego Odyssey, ale czemu płyta nie brzmi w całości jak fantastyczny numer Without You? czemu nie pójść w tym kierunku?

Nie. Nie akceptuję tego stylu. Co 4 lata płyta i coraz coraz gorzej.
Najśmieszniejsze? Ludzie się będą spuszczać nad tym dziwactwem, podczas gdy NIKT z was nie chwalił kapialnego albumu LePonda z roku ubiegłego, na który Romeo nagrał gitary i perkusję. To było coś! A to? Wolę poczekać znów kolejne 4 lata znów mieć płonną nadzieję.

progmetall

Mi juz Paradise Lost nie pasowała,ale tytułowy jest lepszy niż cała nowa płyta.

pan_Heathen

co człowiek to opinia. Dla mnie najlepsze to Divine..., Odyssey... i Iconoclast. Paradise Lost jest wyraznie słabsza od Iconoclast i póki co uważam, że nówka też.