Power of Metal

piciu6

1. "The Call" 10:15
2. "The Grand Experiment" 5:30
3. "Waterfall" 6:32
4. "Agenda" 3:45
5. "Alive Again" 26:42

Krucjaty Neal'a ciag dalszy, czyli na zachodzie bez zmian. Jedyny nowy element zwiaząny z tą płytą to fakt, że panowie wchodzili do studia na żywca, w sensie nie mieli grama materiału. Całość pilotuje luzacki teledysk do tytułowego, dość radosnego wałka. Obowiązkowo płytę zamyka 26 minutowy megakloc, ale przyznam się bez bicia, że nawet on nie wzbudził we mnie jakoś entuzjazmu, mimo, iż zawiera wszystkie przeze mnie lubiane progresywne składniki . Kto nie znał i polubił ten szczęściarz, kto zna i polubił ma fajnie, reszta ma pecha Crying or Very sad

żywe składniki :

Mike Portnoy - drums
Randy George - bass
Eric Gillette - guitars, vocals
Bill Hubauer - keyboards

na dysku bonusowym którego jeszcze nie słyszałem :
1. "New Jerusalem (Freedom Is Coming)"
2. "Doomsday Destiny"
3. "MacArthur Park" (Richard Harris cover)
4. "The Creation" (Live at Morsefest)
5. "Reunion" (Live at Morsefest)

Voltan

Mi pasi. Stylistycznie bez zmian, czyli progresywne pitolenie, czasem bitelsem zaleci Wink

Natomiast ze względu na nowy skład jest dużo bardzo fajnych dodatkowych wokali.
Ale generalnie jak ktoś lubi Morse'a lub Transatlantic, to wie o co cho Wink

piciu6

savafat

Tego Morse'a nie słyszałem, ale taki "Waterfall" świetnie faluje.