Power of Metal

Est

Z każdym kolejnym odsłuchem jest coraz lepiej, a numer "The Eternal Wayfarer" to kwintesencja edguy'owego grania. Ta druga płyta dodawana do edycji limitowanej też nie jest taka zła, już wyłącznie instrumentalne "Love Tyger" brzmi jakby było pożyczone z repertuaru The Darkness. Oczywiście kawałek "England" wypada super.

Karma

Po dłuższym namyśle, cmokaniu nad tą płytką, wielu odsłuchach, ostatecznie trafia do mojego tegorocznego topu. Zaskoczyła bardziej.

Amaranth

Posłuchałem i podziękowałem za współpracę.

"Rocket Ride" mi wystarczy z "wyluzowanego" Edguya.

Est

Przecież ten album jest bliższy jest "HellFire Club" niż "Rocket Ride", więc nie rozumiem.

Amaranth

Gdybym miał takie odczucia, to pewnie bym nie napisał powyższego.

Robson

Est

Est

Wróciłem do tej płyty po dłuższym czasie, a raczej ponownie zatrzymałem się przy niej po dłuższym czasie, bo wracam do niej regularnie. I z jednej strony ciężko mi uwierzyć, że w kwietniu minęło 10 lat od jej premiery, a z drugiej nadal uważam, że lepiej muzycy Edguy pożegnać się z fanami nie mogli. Zawartość "Space Police: Defenders of the Crown" brzmi trochę tak, jakby muzycy kitrali te lepsze kawałki przez kilka lat, gdy serwowali ochłapy w stylu dwóch poprzednich płyt, a tutaj już na zakończenie postanowili pokazać swój prawdziwy potencjał. Nadal bardzo doceniam luz panujący na tej płycie, ogromną przebojowość. Niby to heavy power metal, ale Sammet z kumplami czerpią z hard rocka pełnymi garściami. Nadal jedną z największych perełek na tym wydawnictwie jest utwór "England", który trafił na drugi krążek rozszerzonego wydania i nadal nie rozumiem, dlaczego oni tego kawałka nie dali na pierwszej płycie?

Edguy - England