Power of Metal

Atreju

Nie sądziłem, że do tego dojdzie, a jednak. Tę kapelę zawsze olewałem ciepłym strumykiem. Nie znoszę grania metalowego z folkiem, a przynajmniej bardzo mało takich kapel lubię. Elvenking dotychczas mnie śmieszył, ale że AFM Records udostępnił promosa... sprawdziłem i nawet nawet. Z każdym przesłuchaniem, a trwa to już od paru dni, jest lepiej. Premiera płyty 14 września, ale na pewno znajdziecie gdzieś w wypożyczalniach.

Fajne kawałki, wpadające w ucho, ładne melodie, dobry, pozytywny klimacik no i gościnny udział wielkiego mistrza - Jona Olivy (m.in. z Savatage, jakby kto nie wiedział) w co najmniej dwóch, z tego co udało mi się wyłapać, kawałkach i te kawałki są oczywiście najlepszymi. W "I Am The Monster" niewielki udział, ale jednak, natomiast w "Forget Me Not", który jest tak słodki, że aż zęby bolą jest duuużo Olivy i duuużo Savatage, a końcówka z tymi wielogłosami to wypisz wymaluj Savatage, którego znakiem rozpoznawczym w pewnym momencie te wielogłosy były.

Co ciekawe, to to, że niby folk power metal, a tego folku są śladowe ilości, czyli dobrze jest. Jakieś fleciki i inne pierdółki, ale tylko jako delikatne dodatki gdzieniegdzie. Nawet mi się podoba.

Na dziś 6/10 z tendencją wzrostową.

Szukajcie i słuchajcie. Warto chociażby dla Olivy Wink

Strati

Trzeba będzie posłuchać, acz po ostatniej zmianie folk-metalu na pop-rock, zmianie wizerunku na emo, zmianie Damnagorasa na Damna i potem Dave'a - podchodzę do tego Elvenkinga jak do jeża. Zwłaszcza, że starsze płyty są mi bardzo bliskie Wink

Sanctified

Kawałek singlowy jakoś szczególnie optymistycznie nie nastraja.

www.youtube.com/watch?v=JaFthKxYLJY

SwordMaster

Strati

Zaczyna się jak fajny, stary Elvenking. Potem jest w tym tyle fajnego, starego Elvenkinga, co mięsa w parówkach :/

Olej

ano prawda niestety... poza tym ze ostatnio jadlem zajebiste parowki 95% szynki Wink

Est

Nijakie - zresztą jak ich widziałem grających przed Rhapsody Of Fire też wydali mi się nijacy. Takie leśne elfy skaczące po scenie.

Strati

Też widziałam przed Rhapsody. Zawsze bardzo chciałam zobaczyć Elvenking i bardzo mi było szkoda, że udało się to dopiero dopiero tak późno i że nie widziałam ich kilka lat temu, kiedy jeszcze Damnagoras był normalny...

Est

Chodzi ci o to, że teraz jest taki "zniewieściały"?

Strati

Bardziej o to, że zaczął się fascynować hard rockiem i nie może znaleźć granicy między stylistyką Elvenking a Hell in the Club.

A, że przerzuciło mu się z muzyki także na otoczkę i tworzenie klimatu (czy raczej zabieranie go z Elnveking) to inna para kowbojek Wink

metalofil

Warto sprawdzić dla Jona Olivy. Po dwóch ostatnich płytach jednak przestałem wierzyć w tę kapelę (a jeszcze TWW było bardzo obiecujące, do tej pory słucham z łezką w oku, nie wspominając o wcześniejszych krążkach).

Singiel niestety w gatunku pop-power. Momentami przypomina Avantasię, jednak już z tych gorszych czasów (TS). Swoją drogą niewielu kapelom, obok Edguya (i to też tylko połowicznie, ale przynajmniej z przymrużeniem oka), udała się transformacja power metal => hard rock.

PS: Wypożyczalnie jeszcze nie mają tej płyty.

Atreju

Mnie się płyta podoba (chociaż to chyba za mocno powiedziane) może dlatego, że się zmienili. Nie lubię pajaców z fujarkami na wierzchu i piszczałkami i uczulony jestem na folkowe pitolenie jak Korpiklani srani, Eluviete srete tete.

Strati

Nie no, komuś to nowe oblicze Elvenking musi się przecież podobać.

metalofil

Voltan

generalnie straszny garaż, ale oni chyba zawsze tak mieli z tego co kojarzę