Power of Metal

Kamilbolt

Ja właśnie robię pierwszy obrót i jest bardzo fajnie. Słychać, że panowie na przestrzeni ostatnich lat nie zamknęli się w swoich czterech ścianach i słuchali, co jest grane w świecie, aczkolwiek prym wiodą tu klasyczne dla Kata patenty i dobrze. Jest przy tym znacznie bardziej progresywnie niż chyba na jakimkolwiek innym albumie Kata (świetny utwór otwierający).

Co się zaś tyczy Romka i Luczyka to myślę, że panowie powinni grać pod innymi szyldami, a książkę pt. Kat odłożyć na półkę i zostawić w spokoju.

Kamilbolt

Po kolejnych odsłuchach mogę tylko stwierdzić, że czapki z głów przed Romanem i spółką, bo stworzyli kapitalny album będący przy okazji doskonałą lekcją, jak łączyć stare z nowym. Nevermore'owe zagrywki wyczuwalne.

Bardzo dobry i kto wie, czy nie najlepszy thrashowy album w tym roku.

Tibor_Ferenczy

Płyta znakomita. Z każdym obrotem smakuje mi coraz bardziej.
Płyta jest już w spredaży - dzisiaj kupiłem.
Jedyne zastrzeżenie mam do masteringu. Gdyby to ciszej było nagrane, z zachowaniem dynamiki byłoby idealnie. Ale nie ma co narzekać - tak się teraz nagrywa. Warto było czekać te 14 lat.
Dla mnie płyta roku to chyba będzie.

Last Axeman

Corpseone

Pod względem muzycznym jest świetny materiał. Diabelski Dom IV nie przynosi wstydu poprzednim częściom. Jest dość nowocześnie, ale i trochę oldschoolowego thrashu też można usłyszeć. Nie bardzo podoba mi się lajtowy, balladowy kawałek Wolni od klęczenia, choć chwytliwości nie można mu odmówić. Trochę żal mi tego, że do takiego balladowego songu Roman nie postarał się o subtelniejszy tekst, z rodzaju tych, z którymi obcowaliśmy na płycie "Ballady". Jak tak sobie czytam teksty, to trochę szkoda, że najbliżej im do Alkatraz albo Szyderczego Zwierciadła. Brakuje mi tych intertekstualnych nawiązań do Micińskiego, Nietzschego, modernizmu, brakuje mi lirycznych klimatów z Oddech - Bastard - Ballady, gdyż nie bawi mnie ten nudny, przejedzony, strawiony i wyświechtany do wyrzygania antyklerykalizm, podany w mocno szyderczej formie, który mógłby zrobić furorę, ale w rubryczce poezja w urbanowskim szmatławcu. Roman konsekwentnie kroczy ścieżką z Odi profanum vulgus - "Jestem śmieszny czort, więć śmieję się". Choć to śmianie niestety przybiera formę artykułów z NIE, jest dużo kpiarstwa i zrzędzenia, rubaszności, taniej, erotycznej symboliki i niepotrzebnego rzucania mięsem. Także motywy erotyczne serwowane w tych poezjach rozczarowują, choćby jak, cytuję:

Puścił mrok
Młody dzień jak weselny krąg
Panny w pisk
Cycki drżą, żeby w dłonie brać
Ssać i ssać

Brzmi to właściwie jak autoparodia Kostrzewskiego, który zawsze lubił umieszczać w tekstach fragmenty o cyckach, błonach dziewiczych, fallusach, wymionach itp, ale teraz brzmi to jak wynurzenia obślinionego, podstarzałego erotomana, któremu pozostały już tylko akty autoerotyczne. Lajf is brutal and full of zasadzkas. Shit happens.

Dla wielbicieli jaj mamy taki o to uroczy fragment:

Dla mnie ksiądz to wesz.
Na jajach obcy zwierz.
Macie dość blizn?
To masą rząd
I siarą w świąd.

Podsumowując, muzycznie jest na wysokim poziomie, a tekstowo to zalezy, co kto lubi. Teksty dobrze komponują się z muzyką, są bardzo kpiarskie (jak zwykle), ale ja wolałem to kpiarstwo osadzone w młodopolskiej stylistyce, nad grobem stryja, a nie tak dosadnie sięgającej do dzisiejszych czasów, przez co robi się z tego kabaret starszego pana - Kostrzewskiego Romana.

Kamilbolt

Romek, jak to Romek Wink

Inna sprawa, że przesłanie jego tekstów jest nadal aktualne zwłaszcza w dobie obecnych nastrojów społecznych, do których bądźmy szczerzy klerykalna czarna mafia udająca świętych dołożyła swoją cegiełkę.

Last Axeman

Kawał dobrej muzy spłodzili istotnie, ale od rezerwowania miejsca na płytę roku jestem, na razie przynajmniej, dość daleki Cool

Ważne, że Romek i spółka nie zapomnieli o katowskiej spuściźnie, dlatego wciąż daje się odczuć ten charakterystyczny klimat. Duży plus także za umiejętne wyważenie między tradycją i nowoczesnością, przez co nie można powiedzieć o "Czarno - białej" ani że jest staroświecka, ani że jest zbyt nowoczesna.

Kirk

Ale Romek bździ pod nosem.
Nic nie można zrozumieć.

Kamilbolt

To chyba kwestia produkcji. Sekcja instrumentalna trochę za bardzo wysunięta do przodu, dlatego Romek brzmi jakby trochę na drugim planie. Nie zmienia to faktu, że nadal jest w dobrej formie wokalnej jak na swoje lata.

martyr

kokaina dobrze konserwuje.

Kirk

Mam wrażenie, że zabrakło na tej płycie ciekawych riffów.
Jakoś takie monotonne mi się to wydaje. Jednak jeszcze powalczę.

Last Axeman

Walcz. Dobrze jest. A riffy w większości rajcują uszy.

Kirk

Miałem to dziś w łapach, ale grzecznie odłożyłem na półkę.

Last Axeman

Balladka drażni mnie niemożebnie. Od razu przestawiam na kolejny kawałek. Są też inne mniej udane fragmenty, ale ogólne wrażenie pozytywne. Pierwsza połowa płyty wręcz zajebista. Potem niestety ciśnienie trochę spada.

Kirk

Mi wczoraj melodia ballady weszła w łeb na cały dzień.

Jest kilka dobrych numerów. Osobiście najbardziej podoba mi się 'Kapucyn zamknął drzwi'. To jest hicior. Szkoda tylko, że brzmienie płyty jest lekko spartolone, bo traci na tym odbiór tekstów, które ciężko zrozumieć. Może z płyty lepiej to brzmi, nie wiem...