Power of Metal

Last Axeman

Tymczasem jak już za pewne wiecie, zespół nagrywa nowy materiał od nowa z obecnym gardłowym Artillery za sitkiem. Na "When Death Comes" się spisał. Jak będzie w przypadku Inmoria? Muza na pewno bardziej klimatyczna, więc będzie musiał się mocno postarać żeby wczuć się w atmosferę i utrzymać napięcie.

pan_Heathen

Wracacie jeszcze ludkowie do Invisible Wounds? Ja dzis wróciłem i po przerwie znów bardzo mi się podoba (a miałem juz okres zmęczenia tym). Jednak wydaje sie to być muzyka, która nie nudzi się po pierwszej fali zachwytu.

A jak ktos nie wie o czym mowa, to moze sie bardzo tanio przekonac:

[link widoczny dla zalogowanych]

20 zł wliczajac przesyłkę za nówkę.

pan_Heathen

lada moment nowy album! jeszcze chyba nawet przed nowym Toxik!

piciu6

sam rozumiesz ,że skoro mam nowy teatr ,to nie będę się oglądał za podobnymi projektami ,które nie burzą jednak psychy Smile

pan_Heathen

jaki tam podobny.......

sarcofag

W Morii bylo ciemno, bo krasnoludy sie wyprowadzily, wiec w ciemnosiach rany moga sie zdawac niewidzialne, bo ich tak naprawde nie widac. Ja tak mysle.

Last Axeman

Nówka podobno już się ukazała. W każdym razie do wypożyczenia jest na pewno.

1. Blinded (3:37)
2. End Of The Line (4:35)
3. The Mirror (4:16)
4. Hear My Prayers (4:47)
5. In My Dreams (4:19)
6. Just Another Lie (4:23)
7. The Silence Within Me (3:56)
8. My Last Farewell (4:21)
9. Save Me (4:11)
10. Watch Me Bleed (4:3 Cool

11. My Shadow Fall (4:07)
12. Why (3:59)

firesoul

Dobra płyta. Bałem się, że formuła, którą przyjęli wystarczy na jeden fajny album a później będzie już nudno. Tymczesem miła niespodzianka. Jest monotonnie ale to monotonność przemyślana i skontrolowana. Jednostajnie, do znudzenia niemal powtarzane riffy w połączeniu z trochę bardziej schowanymi klawiszami w dalszym ciagu wytwarzają ten dziwaczny, transowo-industrialny klimat rodem z lumleyowego Psychomechu. Płyta jest jednak słabsza od Invisible Wounds, głównie z dwóch powodów- nie ma ani jednego killera zbliżonego do As I Die czy Fantasy ale to jest jeszcze do łyknięcia. Największą różnicę robi wokalista. Tragedii niby nie ma, momentami jest lepiej, momentami gorzej ale Adamsen (który w Artillery nawet mi się podoba) jako następca Rytkonena chociaż niewątpliwie się stara to generalnie nie daje rady. Z drugiej strony ciężko się dziwić bo kto by dał...

pan_Heathen

W Artillery ten wokalista jest najmocniejszym punktem, w Inmorii najsłabszym.

firesoul

Wkręciłem się. Muzycznie ta płyta jest nie tyle dobra co bardzo dobra natomiast notorycznie przyłapuję się za to na tym, że w trakcie słuchania staram się w głowie wymiksować tego wokalistę i wstawić na jego miejsce Rytkonena

Last Axeman

Jeszcze nie słuchałem, ale spodziewam się, że mogę mieć podobne wątpliwości. Rytkonen tow końcu wokalista bardzo charakterystyczny, który świetnie wpasowuje się w taką muzę i zajebiście trudno go zastąpić.

pan_Heathen

Riffy nadal robią prężny rozpieprz.

Last Axeman

Dali radę. Co do riffów pełna zgoda - nadal miazga. Klawisze także niezmiennie klimacą tak jak trza. Adamsen to nie Rytkonen, ale kolo zrobił co mógł i gdyby nie fakt, że zastępuje tak świetnego wokalistę to podejrzewam, że mało kto by narzekał. Nie spodziewałem się tak udanego albumu, który tylko nieznacznie będzie ustępował debiutowi, a tu proszę.

Last Axeman

Wybornie się słucha. Adamsen nie przeszkadza. Dobrą robotę wykonał.

pan_Heathen

Płyta o pół oczka gorsza od debiutu (przez mniej przekonujący wokal), ale i tak rozczarowania nie ma, a niektore riffy urywają dupę. Najlepszy kawałek do dla mnie "My Last Farewell".