Power of Metal

hollowman

ja ogólnie tęsknie za czasami DIM-GHUA, kiedy ludzie przsetali mówić "thrash metal" a wprowadzono nowy termin do muzyki metalowej "SLAYER metal" ;]

K0stek

Chociaż jakby nie patrzeć to ten Slayer jest 100 razy bardziej thrashowy niż ostatnie Megadeth czy Metallika, to jak jest w końcu ? Laughing

pan_Heathen

hollowman

K0stek

"Muzyka" to jednak dość szerokie pojęcie. Wink

Dla mnie Slayer zawsze był ekstremalnym zespołem metalowym i pod tym kątem oceniam nową płytę. Dlatego od stopnia rozbudowania kompozycji czy wyrafinowania aranżacji dużo bardziej interesuje mnie to co określa się ładnie jako "rozpierdol", a WPB czyni go naprawdę niekiepski. Stąd też jestem tym albumem jak najbardziej usatysfakcjonowany.

Last Axeman

Po dwóch obrotach przyznaję, że rozpierdol faktycznie niekiepski, co na pewno cieszy. Same kompozycje póki co podobają mi się choć nie powalają. Brzmieniem jestem lekko zawiedziony (tyle o ile mogę wywnioskować na podstawie mp3;)). Ogólnie jednak odbieram album pozytywnie. Noga tupie przy każdym niemal kawałku. Stylistycznie to 100 procent Slayera w Slayerze. W sumie to nie dziwię się żadnej z frakcji. Doskonale rozumiem zachwyty frakcji proslayerowskiej - jest pęd, jest jad, jest napierdol, a to wszystko w obrębie tradycyjnego stylu Slayera od początku do końca. Niemniej frakcja przeciwna także ma sporo racji - brak nowych elementów, odgrzewanie kotletów i zdecydowana kompozycyjna wyższość starych klasyków nad nowymi utworami (choć wg mnie nie jest aż tak bardzo zdecydowana...jak na razie przynajmniej).
Na koniec mała refleksja. Nie rozumiem jak można chwalić np. Slayer za wierność własnym ideałom i swojemu stylowi, a innym zespołom jak np. Iron Maiden zarzucać wtórność i zjadanie własnego ogona. Nie mam akurat na myśli konkretnych osób, zespoły wymienione w powyższym zestawieniu to również jedynie przykład, ale wiem (chociaż nie pamiętam dokładnie którzy userzy), że są takie osoby, które przy ocenianiu wykazują się właśnie taką niekonsekwencją.

Atreju

Od Slayera oczekuje się grania w stylu Slayera - nowa płyta to zapewnia. Nie wiem o czym tu jeszcze dywagować? Że moja racja jest mojsza niż twojsza?
Powtarzam - Slayer ma grać tak a nie inaczej, wszelkie dywagacje bezsensowne, jakie mają tu miejsce, szukanie dziury w całym, drugiego dna, teorii spiskowej nie ma żadnego sensu. Kto kocha Slayera, pokocha nową płytę. Kto słucha Slayera od święta, a thrashu od przymusu do przymusu zawsze znajdzie powód do narzekania.

Album wciąga, nie pozwala się uwolnić, daje dużo radości, czasem zachwyca - taki właśnie powinien być i jest.

KingOdin

Axe - ja jestem zdania, że DOBRA wtórność nie jest zła

Last Axeman

Ja również. Tylko jeżeli ktoś z zasady nie lubi wtórności to niech na równi ocenia przez jej pryzmat wszystkie zespoły i nie robi wyjątków dla Slayer czy inni bogów.

hollowman

Last Axeman

No i właśnie tu się mylisz bo na obecną chwilę obydwa zespoły grają "po staremu" w takim samym stopniu. Wynika z tego jednak, że Slayer to święta krowa, której nie wolno ruszyć, a Maiden można opierdalać. Nowy Slayer to muza w 100 procentach złożona z typowo slayerowych elementów, który zebrane do kupy nadal od początku do końca przypominają ich wcześniejszą twórczość. Ja miewam coś w rodzaju de ja vu przy słuchaniu WPB. Niemal każde przyspieszenie to dokładnie to samo co nagrali np. na "Reign in Blood". I co? I jest wspaniale. Bo to Slayer i jest napierdol. Panowie kombinowali kilka lat temu. Teraz nie kombinują tylko bardzo dobrze i starannie odgrzewają kotlety. Dokładnie tak samo jak Harris i spółka....chociaż jakby się głębiej zastanowić to pseudoprogresywne ciągoty Ironów są jakąś formą urozmaicenia i odejścia od maidenowej typowości (abstrahując od poziomu tych zabiegów). W przypadku WPB nie zauważam (przynajmniej na razie) żadnych chociażby prób pójścia "do przodu".

ps. Czwarty obrót i mogę już chyba powiedzieć że na ocenę bardzo dobrą Sleja się załapie Twisted Evil

firesoul

Rozumiem, że można dyskutować czy Slayerowa autozrzynka jest w dobrym czy złym stylu ale przypisywanie tej płycie stworzenia jakiejś nowej jakości w muzyce Slayera zakrawa już na jakiś ponury żart

firesoul