Power of Metal

Ivanhoe

Ja sobie kupię gdzieś za 2 tygodnie jak się na podróż po Europie wybiorę. Wink

Meltorm

Sciągnąłem sobie wersje na Guitar Hero III w formacie Flac waga 540 mb bo ponoć tam brmzienie jest dobre. No i rzeczywiście. Jest ciszej a nie na chama rozwalone. Nic nie przesterowuje, elegancki sound jak to u Metalliki. Polecam to sprawdzić. 60 zł i kupa a piractwo ma lepsze brzmienie ehhh.

Kirk

A ja wolę oryginalny sound.
Ten z GH jest za bardzo syntetyczny.

Meltorm

Przecież on jest taki sam tylko jest ciszej i nie ma tego nieprzyjemnego przesterowania co nadawało nieco taki St. Angerowy klimat.

Kirk

Ale przez to perkusja stała się taka wygładzona, a i gitary jakoś teraz bzykają zamiast napierdalać. Laughing

Meltorm

Nieee dobrze jest. Jak za starych czasów Wink

Po czasie moje ulubione numery to: That Was Just Your Life , The Day That Never Comes i Judas Kiss. Inne też są bardzo dobre. Unoforgiven i instrumental już mi weszły. Świetna płyta. Pomaga mi przetrwać ciężkie chwile hehe

Kirk

Unforgiven bardzo dobre, ale instrumental nuda.
Za długi, a za mało pomysłów. A płyta oczywiście i tak rządzi.

Gość

nie pitol swietny klimat ma instumental :]

Corpseone

Osłuchałem się już w miarę z nową Metą. Jest to naprawdę dobry album. Może czasami nieco przydługi, ale odpokutowali St. Angera z nawiązką.

1. That Was Just Your Life - riffy pod zwrotkę jadą jak dla mnie Exodusem, gdyby Hetfield starał się skrzeczeć pod Zetro albo drzeć mordę pod Roba, miałbym wątpliwości, czy to czasami nie jest jakiś fake Wink

W trzy maki rozpieprza mnie ten motyw:
I blind my eyes and try to force it all into place,
I stitch them up, see not my fall from grace.
I blind my eyes, I hardly feel it passing me by,
I open just in time to say goodbye.
Refren troszku może jedzie St. Angerem, ale są solówki i w miarę brzmiący werbel, więc jest ok. 8/10

2. End Of The Line - riff z The New Song. Na początku miałem wątpliwości, czy aby napewno pasuje on do ogółu kompozycji, ale im dłużej się osłuchuje, tym bardziej wydaje się być na miejscu. 8/10

3. Broken Beat & Scarred - nie mam słów, kawałek niszczy 9/10

4. The Day That Never Comes - fuzja The Unforgiven z One - dobre balladzicho. 7/10

5. All Nightmare Long - świetny niepokojący wstęp, dynamika, kawałek zadziorny i chwytliwy. Kapitalny refren 9/10

6. Cyanide - dobrze wyszło, lepiej niż ta wersja na żywo, którą słyszałem na youtube 7/10 kawałek mógłby być minutę krótszy.

7. The Unforgiven III - jak na starych płytach, jedna ballada do szczęścia mogłaby wystarczyć. Obyłoby się bez The Unforgiven III. Jeżeli porównać do poprzednich Uforgivenów, to lekko odstaje, ale jako oddzielny utwór nawet się broni. 5/10

8. The Judas Kiss - ciężko mi wchodzi, w sumie nie zachwycił, ani wkurzył 6/10

9. Suicide & Redemption - trochę za długi, ale jest kilka świetnych motywów 7/10

10. My Apocalypse - z nim osłuchałem się już wcześniej, dobry thrashowy kawałek, Hetfield gdy wypluwa z siebie słowa - kojarzy mi się z Chuckiem Billym ;D

Tomek/Nevermore

mrSin

Po dwóch tygodniach słuchania muszę przyznać, że Meta nagrała świetny album, spodziewałem się nudnego średniaka a tu proszę, bardzo miła niespodzianka. Album nagrany z radością i rockową duszą. Nie ma tutaj grania na siłę, chęci udowodnienia czegoś. Jest dobrze, metal w wykonaniu Mety nadal nie rdzewieje.

martyr

Kirk

Lubię jak jest 10.
Dla mnie mogłoby być dziewięć. Twisted Evil

martyr

ja lubie jak jest 11. ale nie 12 Wink

Meltorm