Power of Metal

K0stek

1. Nowhere, No-One, Nothing
2. Funeral Dawn
3. This Fleshly Void
4. Unclosing The Curse
5. Into Utter Madness
6. Phosphorous Redeemer
7. To Redirect Perdition
8. Whorecrown
9. Chorus Of Cracking Necks
10. As A Garment

Na razie słuchane było tylko raz, ale zaintrygowało mnie na tyle, że na pewno odpalę tą płytę jeszcze wielokrotnie gdyż pełno tu ciekawych patentów i smaczków które ciężko zarejestrować od razu. Metalowa czołówka roku na 100%, pytanie tylko czy bliżej temu albumowi do poziomu ROM 5:12 czy Maranathy Funeral Mist. A może to album mniej więcej tak dobry jak Czwarta Rzesza niemieckiego Katharsis ? No nic to, okaże się.

hollowman

qrwa mać to już ? znowu nowa płyta ? najszybciej ukazują się te na które się w ogóle nie czeka

KingOdin

oj to się zapoznam zaraz Smile

K0stek

Tak se myślę, że to jest idealna płyta dla Kirka. Wink

KingOdin

po wstępnym przesłuchaniu też tak myślę

pamiętam jak na ROM mnie namawiał, tak ja teraz będę namawiał na Wormwood %-)

Kirk

Obczaiłem.
Jest ostrzej niż na poprzedniku, bardziej korzennie, ale nadal, podobnie jak na 'ROM 5:12', muzycy Marduk umiejętnie żonglują tempem oraz klimatem sprawiając tym samym, że z każdym kolejnym przesłuchaniem odkrywamy ukryte na 'Wormwood' 'smaczki', wplatają kapitalne melodie i wciąż zaskakują nowymi rozwiązaniami, co w obliczu selektywnej, mocarnej produkcji daje w końcowym rozrachunku iście wybuchową mieszankę. Mortuus jest na tyle charyzmatycznym artystą, że bardzo wyraźnie odciska swoje piętno, przez co faktycznie ciężko określić czy 'Wormwood' bliżej 'Listowi do Rzymian' czy ostatniemu Funeral Mist? Pewne natomiast jest to, że Marduk nie zawiedli moich oczekiwań i wciąż są w rewelacyjnej formie, tak kompozycyjnej jak i czysto technicznej. Mortuus bez strachu wplata zdawałoby się zupełnie nie pasujące do tego gatunku rozwiązania, sprawiając, że muzyka Marduk choć brzmiąca nowocześnie nie odcina się od tego, co jest jej fundamentem. Dla mnie tak powinien brzmieć black metal XXI wieku. Płyta na duże TAK.

KingOdin

nic dodać nic odjąć

bardzo dobra płyta
nie nudzi się po xx-krotnym przesłuchaniu

Meltorm

Obadam se z czasu

K0stek

Pod względem kompozycyjnym płyta jest praktycznie bezbłędna - Mortuus ma łeb do pisania muzyki. Z drugiej strony album jako całość przywodzi na myśl Funeral Mist tyle, że w mniej ekstremalnej, ugrzecznionej wersji. Nie ma tu ani tego bezpośredniego pierdolnięcia, chamstwa i wulgarności która cechowała ROM i wcześniejsze płyty Marduk ani szaleństwa, brudu i transowości Funeral Mist.

Kirk

Ja wiem czy nie ma tutaj pierdolnięcia?
Jest przecież masa blastów, kanonada riffów, ale w tym napierdolu daje się wychwycić melodię i może dlatego tak to odbierasz. Poza tym 'Maranathę' Funeral Mist cechuje produkcyjny brud, a tutaj podobnie jak i w 'Rom 5:12' mamy do czynienia z selektywną produkcją, która daje 'Wormwood' wielkiej mocy. Trącał to pies... Dla mnie Mortuus wymiata tak wokalnie jak i kompozycyjnie, a ten album potwierdza, że nie boi się używać nowych rozwiązań i wstawek z pozoru zupełnie nie pasujących do black metalu. Mocna rzecz.

Kirk

Nie macie wrazenia, ze 'Chours of Cracking Necks' zalatuje Mayhem z 'Grand Declaration of War'?

K0stek

Meltorm

Mortus cwaniak a jak Doda robi podobnie to ją od plagiatorek wyzywają ehhh Wink

K0stek

Po kolejnych przesłuchaniach dochodzę do wniosku, że to bardzo solidny materiał z niezłym potencjałem komercyjnym, ale czegoś mu jednak brakuje. Nie chwyta tak jak poprzedni Marduk, nie intryguje i nie wprowadza w trans tak jak Maranatha. Po protsu słucha się przyjemnie szczególnie jeśli skupimy się na samych kompozycjach co pozwala docenić kunszt pana M. w tej materii.

Sanctified

No dobra, to teraz konkretnie. Będzie ktoś do tego wracał za kilka lat?