Power of Metal

Victor

Jeśli album będzie taki jak próbka, to będzie zajebiście.
Po genialnym For The Revolution ma apetyt na ich nowy album no i bardzo duże oczekiwania.

berba

na majspiejsie nowy numerek - "One of fail". Świetna gitarka:D

Kamilbolt

Nono, kawałki na pejsie zaprawdę mocarne. Szykuje się już niemal z całą pewnością album lepszy od poprzedniczki, jeśli panom nie zabraknie pomysłu na pozostałe utwory.

slowik1987

Płytka dostępna w wypożyczalni xD

Kamilbolt

Nono, płyta jak na razie całkiem niezła plus oczywiście bardzo dobre utwory premierowe, które na razie wybijają się na pierwszy plan.

berba

Kolejna świetna pozycja. Na razie tylko tyle mogę powiedzieć.

Kamilbolt

Po kolejnych odsłuchach muszę stwierdzić, że pomimo świetnego warsztatu muzycznego i brzmieniowego nowy album jest jakby troszkę monotonny, ale wciąż dobry.
Wysokie noty wśród zagranicznych koneserów raczej nie zdziwią

berba

Nie zgadzam się Wink

Jak dla mnie album nie jest monotonny w żadnym stopniu. Już w tej chwili stawiałbym go tuż za TBW. Pomimo że wszystkie utworki 12 Gauge są świetne (na TBW drażnił mnie "Mindrust") to jednak całościowo troszeczkę jednak poziomem odstaje. Za to "Swampwar", "Godeye" i "12 Gauge" to po prostu istne mistrzostwo świata.

Victor

Póki co rozczarowanie roku dla mnie. Mało w tym wszystkim kalmahu,mało wpadających przebojów i killerów jak na poprzednim albumie.Aczkolwiek wszystko pod względem czysto technicznym jest jak w najlepszym porzadku, bo wszystko brzmi naprawdę klawo, ale na dłuższą metę, to nie zachwyca.

berba

LordAlvar · Wysłany: Wto 17:54, 30 Mar 2010 Temat postu:

Płyta rozpierdala w drobny mak. Słabego utworu nie zaobserwowano, same zajebiste bądź dobre. Świetne solówy, riffy i przede wszystkim melodie. Póki co na miejscu drugim tuż po Heathen jeśli chodzi o ten rok.

Victor

Chyb a płytę skazałem zbyt szybko na niepowodzenie. Po 2 pierwszych odsłuchach, no jakoś nie porwało na tyle, żeby wychwalać pod niebiosa jak For The REvolution.
12 Gauge ma naprawdę niezwykłą dynamikę, ciekawą aranżację no i utwory same w sobie są co najmniej bardzo dobre. Jednak bardziej mi się podobał poprzednik, jakoś był dla mnie bardziej atrakcyjny i bardziej zróżnicowany. Natomiast 12 gauge jest tuż za nim, bo też nieżle kopie w tyłek, a dopatrzeć się jakieś słabego kawałka graniczy tutaj z cudem. Zawsze ceniłem sobie ten zespół za melodie, które są jedyne w swoim rodzaju i tutaj też są melodie, które kipią energią i chwytliwością. I inne zespoły mogły by się uczyć od n ich tej sztuki. Pochwalić trzeba za zespół za nieustanne granie na wysokim poziomie już paru ładnych lat. A ów płyta zasługuje nawet żeby wspomnieć o niej w podsumowaniach tego roku.