Power of Metal

pan_Heathen

Denerwuje mnie kawałek "Fade Away", za to, że jedzie Exhibitową A nudą. Kawałek Exodus tylko z lepszym wokalem. Całościowo jednak płyta broni się jak cholera, a niektóre riffy i solówki są porywające. To chyba płyta tak dobra lub prawie tak dobra jak VoD.Jeśli chodzi o wokal to w jednych kawałkach wypada on słabiej (Dying Season_ w innych świetnie (Arrows Of Agony). Nie ma tu tak genialnych kawałków jak "Opiate Of The Masses" i "Heathen's Song", ale wszystkie kawałki (no, może oprócz Fade Away i A Hero's Welcome) są lepsze od połowy Victims of Deception. Innymi słowy, płyta jest równiejsza. A kawałki z demka należą do najlepszych. Ja rozczarowany nie jestem. Płyta roku Wink

firesoul

Neckbreaker

Warto było czekać na ten nowy Heathen, jeden z najlepszych powrotów jaki słyszałem. Wprawdzie dwóch pierwszych albumów nie przebija, ale jest to bardzo udany krążek.
Co do wcześniejszych porównań z ostatnim Overkillem to nie ustosunkuję się, bo nie słuchałem go jeszcze.

Last Axeman

Pierwszy obrót za mną. Wrażenia jak najbardziej pozytywne. Warstwa riffowo - solowo to absolutnie pierwsza klasa. Same kompozycje przynajmniej dobre, a nierzadko wskakujące również na wyższy poziom. Do wokali w zasadzie nie mam większych zastrzeżeń. Rozumiem jednak zarzuty pod adresem White'a. Chłop ma kawał gardła i na starych płytach pokazał, że potrafi świetnie zarówno zaśpiewać jak i krzyknąć. Do tego czyni to w ciekawy oraz niejednostajny sposób. Na "The Evolution of Chaos" jego wokale wypadają na pewno biedniej niż to drzewiej bywało, ale sądzę, że gdyby lud nie znał VOD i BTS to byłby z jego obecnej formy w pełni zadowolony. Od strony brzmieniowej także jest co najmniej dobrze. Gitarom na pewno nie brakuje soczystości, a to w thrash'u rzecz szczególnie ważna. Na razie nie wyróżnię żadnego utworu (chyba że in minus - "A Hero's Welcome", ale nie ma tragedii). Za wcześnie na to, podobnie jak na ocenę. Z pewnością jest tu czego słuchać dlatego materiałowi trzeba poświęcić zdecydowanie więcej uwagi żeby wydać ostateczną opinię. Jak na razie pozycja nowego Overkill jest niezagrożona. "Ironbound" to jednak inne granie, bardziej nastawione na obezwładnianie od pierwszego odsłuchu. "The Evolution of Chaos" jest na pewno bardziej złożony. Mimo to niekoniecznie musi to decydować o jego wyższości;) Zobaczymy za kilka dni. Zawodu raczej nie przewiduje.

pan_Heathen

Last Axeman

Racja. Obie są na wysokim poziomie. Udany thrash'owo początek roku ze strony starych wyjadaczy.

LordAlvar

Last Axeman

Sam w sobie zły nie jest, ale jego charakter ma się nijak do reszty utworów. Bardziej pasowałby do albumu z epicko heavy metalowym graniem, tyle że White musiałby go zaśpiewać nieco inaczej i przede wszystkim lepiej Wink

Całość przesłuchałem już kilka razy i podtrzymuję swoje początkowe zdanie, że jest to materiał w okolicach "dobry/ bardzo dobry". Na więcej jednak się raczej nie zanosi, a to oznacza przegraną z "Ironbound".
Najlepszy kawałek? Na obecną chwilę chyba "No Stone Unturned".

pan_Heathen

Dla mnie najlepszy "Arrows Of Agony" albo "Silent Nothingness". No i oczywiście nadal uważam, że jest to płyta lepsza niż Ironbound i jako, że obie znam już dobrze, zdania na pewno nie zmienię.

LordAlvar

Według mnie najlepsze to "Dying Season", "Control By Chaos", "No Stone Unturned", "Arrows Of Agony" (przekonałem się), "A Hero's Welcome" i "Red Tears Of Disgrace".

pan_Heathen

A Hero's Welcome imo najgorsza...

Last Axeman

Bezapelacyjnie. Od piątego obrotu za każdym razem przełączam ten kawałek Cool

pan_Heathen

Mogli to dać japońcom na bonus.

Wszędzie jest napisane, że japonska wersja ma bonusowy kawałek, a tracklista konczy się na Silent Nothingness. Boję się zamawiać europejską wersję, żeby nie była bez tego kawałka.

benek

Tomek/Nevermore

no w końcu mam... i posłuchałem na dobrym sprzęcichu