Power of Metal

piciu6

...okładkowo jak i stylistycznie .

Piospy

nie obraże się, po prostu nie mam ochoty... a okładka tego stanu rzeczy nie poprawia.
jest w pierony wartościowych płyt na bieżąco - przeżyję, jak posłucham ją za 2 miechy czy coś...

benek

Thunder And Lightning kojarzy mi się z Bon Jovi green

K0stek

Last Axeman

Sęk w tym, że nie są. Dobra jest do "Sad Wings of Destiny".

BARBARA1972_born_too_late

bardzo dobra płyta

LordAlvar

W tym przypadku okładka jest odzwierciedleniem rzeczywistości. Bardzo słaba, wymęczona płyta sprawiająca wrażenie napisanej na kolanie.
Dobrymi utworami i tylko dobrymi są "Speed Of Light", "Matador" i "25 Years".
Ogólnie to jak słyszałem utwory pilotujące to wydawnictwo to wiedziałem, że może być cienko ale liczyłem, że reszta przypadnie mi do gustu.
Srogo się rozczarowałem...

K0stek

http://www.youtube.com/watch?v=qS4jMGUP8Xs

:hang:

piciu6

no co , teledysk dziecięcy ,numer świetny .

LordAlvar

Zarówno kawałek jak i teledysk są o kant dupska rozbić.

piciu6

możesz tłuc , lekko butwiejący oddech ,ale jednak oddech po zapaści zbiorowej jaką był gniotowaty Nostradamus ,lepiej już nie będzie a mogło być gorzej no i wokalnie bardzo przyjemnie co sumując daje mi odrobinę przyjemności odbiorczej a o to chodzi przecież .

SwordMaster

Malkontenci na Madagaskar!
Oczywiście, że album ma wady, w aspekcie produkcyjnym największe tu mam zastrzeżenia (nieudana stylizacja na vintage, drapiąca, skrobiąca i wkurwiająca gitarka, anemiczne gary) , niektóre melodie to melodyjki, ale mimo wszystko Halford na przodzie, a jego barwa, styl, frazowanie i tak miażdżą, nawet dzisiaj i nawet w średnich rejestrach. drugiego painkillera albo resurrection oczywiście być nie mogło a kto się tego spodziewał ten trąba jerychońska.
Ten album jedzie na sentymencie za starymi czasami, produkcjami, melodiami. Nie udało się wskrzesić do końca tej atmosfery jednak w "wrażeniu ogólnym" ten album się broni.

LordAlvar

Do śpiewu Halfiego zastrzeżeń nie mam absolutnie, cieszę się również, że nagrał płytę bez żadnych pitoleń na klawiszach, pseudoorkiestracji itd.
Jedynie przeszkadza mi brak dobrego pomysłu na utwory, jakiegoś zaangażowania od strony kompozytorskiej. Wieje niestety tutaj nudą i nic na to nie poradzę.

SwordMaster

Komu wieje, temu wieje. To produkcja wybitnie ukierunkowana na wyeksponowanie artysty, którego nazwisko widnieje na okładce oraz na melodie. Mi też brakuje tu nieco Mocy oraz podkładów i harmonii pod Roba, jakie tylko Tipton i Downing potrafili zrobić.
Gdyby zacząć rozkładać ten album na czynniki pierwsze i analizować poszczególne elementy to faktycznie ocena końcowa wyszłaby nieszczególna. Na całe szczęście muzyka to nie matematyka, gdzie wartość albumu musi się równać sumie czynników składowych.

LordAlvar