Power of Metal

Victor

No są różne gusta, a mi się jednak podoba to co prezentuje Andre na chwila obecna pewnie dlatego że jest tam mniej progresywu. Podjarki takiej jak ty nie ma i nigdy nie będe miał, ale krążek jako jedyny spod znaku Angry przypasował mi.

Greebo

Aylliern

Czekam na oryginał, bo naprawdę warto!
W końcu po TOS coś ruszyło do przodu, choć nie twierdzę że poprzedni album był zły... tylko mniej dostępny odbiorcy.
Dojrzałe granie, słychać wkład każdego członka zespołu w kompozycje muzyczne.
Nie ma co się rozpisywać, tylko słuchać dalej!

Voltan

do Temple of Shadows trochę brakuje, ale płyta jest zdecydowanie dobra Smile

Greebo

Szkoda, że nie ma Matosa... on dopiero zrobiłby z tego albumu coś nadludzkiego.

Aylliern

Zgadzam się z tobą greebo Smile

Matos był pewnym elementem całej tej układanki, i gdyby wszystko złożyć do kupy... mogło by powstać naprawdę piękne dzieło, ale nie jest źle i z tego należy się cieszyć.
Btw. singiel mnie nie porwał, ale cała zawartość płytki zmienia postać rzeczy.

Greebo

No tak pisałem - Wishing Well też nie był powalający ale z całością jak się skomponował to był miodny.

A Matos wniósłby nie tylko lepszy wokal ale także te smaczki klawiszowe z jakich słynie i ten bardziej rozmarzony klimat... ach, sam się rozmarzyłem green

Ale album jest świetny więc nie będę już mendził.

Est

Jest Matos, czy go nie ma, ważne, że kawałek "Lease Of Life" jest najlepszy na tym albumie i już. Album jako całość tylko dobry, bo końcówka zbyt spokojna i wyciszona.

mkfan

Intro bardzo klimatyczne a pierwsze dźwięki kolejnego Arising Thunder wbijają w oparcie Smile

Cały album naprawdę bardzo dobry ale na specjalną uwagę zasługuje Lease Of Life w obu wersjach - miód sączy się z głośników.

Greebo

Dla mnie najlepsze są Rage Of The Waters i Spirit Of The Air. Pierwszy przypomina nieco konstrukcję z Holy Land. Zwolnienie w drugim za to ma taki klimat, że Angra z Falaschim jeszcze się tak niepokojąco nie zapędziła jak dotąd.

DaNail

Przesłuchałem kilkukrotnie. Płyta jest wielka! Kiko i spółka tradycyjnie potrafią wpędzić w kompleksy nawet zawodowych muzyków. Płyta wchodzi jak woda w piach od intra do ostatniego dźwięku. Najbardziej mnie zaczarował Spirit Of The Air i Lease Of Life. Genialne numery. Płyta może nieco zbyt stonowana, za mało tu metalu i agresji znanej np. z TOS, ale jako całość tworzy coś pięknego. Mankamentem jest oczywiście Edu, bo jego głos w wyższych rejestrach zupełnie mi nie podchodzi, męczy i brzmi pretensjonalnie. Zdecydowanie lepiej gdy operuje niskim i średnim rejestrem.

Ech brakuje Matosa, brakuje...

Greebo

No właśnie widać, że choroba gardła mu nie przechodzi. Jest znacznie lepiej niż na Aurorze ale jednak kiedy się zapędza wysoko to jest nieprzyjemny dla ucha - poprawiły mu się za to doły, w tych nisko śpiewanych latynoamerykańskich motywach to myślę, że Andre by tak fajnie nie wyszedł. (Tj śpiewając nisko, ale skoczyłby 4 oktawy w górę i byłoby zajebiście green

)

Kamilbolt

Sanctified

Greebo

Ale między niewyrabianiem (Edu) a byciem prawdziwie pretensjonalnym (Matos) jest zasadnicza różnica. Edu nawet w swoich najlepszych latach zesrałby się zanim by zaśpiewał Wuthering Heights a teraz jego górki brzmią już prawie jak u Dickinsona. Laughing