Power of Metal

Oenologist

Mamy przed sobą album zespołu A, będącego przedstawicielem naszego ulubionego gatunku - X Metalu. Wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują, iż dostarczy nam niemało radości, lecz jednak, wbrew oczekiwaniom okazuje się, iż miast banana na ryju krzywimy się niczym po zjedzeniu czegoś z McDonalds. Jaki jest powód takiego obrotu sprawy? Istnieją następujące możliwości:

Żenujące kompozycje - Czyli staramy się to wszystko poskładać, ale nam nie wychodzi - KOMPOZYTOR

Braki techniczne - Fajnie wyglądamy z instrumentami, ale grać to za cholerę nie potrafimy - TECHNIK

Brzmienie do dupy - Piwnica, komórka, syntetyk, finnvox...Możliwości jest wiele - AUDIOFIL

Brak oryginalności - Swego nie znamy, to cudze gramy - ANTY-KOPISTA

Konflikt ideologiczny - Nie słucham ich, bo ich Szatan obraża mojego Jezusa/ich Jezus obraża mojego Szatana - IDEOLOG

Inne - Opcja dla niezdecydowanych i dla tych, których nie satysfakcjonuje żadna z powyższych opcji - MARUDA

No więc powstaje teraz pytanie: która z powyższych opcji jest w stanie odrzucić Was od albumu, który potencjalnie powinien Wam podejść? Czego nie jesteście w stanie albumowi wybaczyć?

sidknot

Daję Inne - Wkurzający Jęczący Zawodzący Wokal

khan

oryginalność, bo album musi mieć to coś żeby został choć na chwilę zapamiętany

Last Axeman

Każda z 4 pierwszych, wymienionych mozliwości jest w stanie mnie odrzucić. Ideologia jest mi obojętna. Wolność słowa i wyznania w końcu panuje więc nic mi do tego Wink

K0stek

Jeśli już miałbym zdecydować się na jedną opcję to byłby to brak oryginalności. Oczywiście zdarza się, że album który nie wnosi wiele nowego brzmi świeżo i po prostu chce się go słuchać, lecz zbyt wiele krążków to bezmyślne powielanie starych, ogranych schematów.

progmetall

kolejny nudny temat.....

Ivanhoe

Żenujące kompozycje>Braki techniczne>Brak oryginalności>Brzmienie do dupy>>>>>>>>>>Konflikt ideologiczny

Od najbardziej niewybaczalnych do najmniej. Tak generalnie piszę, bo trzeba (przynajmniej u mnie) rozgraniczyć o jaki gatunek chodzi.

Oenologist

Piccolo

progmetall

oblak

Niektóre kompozycje Baron Rojo teoretycznie są żenujące, ale w praktyce dobrze się ich słucha i nie przeszkadza mi ich banalność...

Braki techniczne muzyków mi nie przeszkadzają, dopóki nie dają się we znaki podczas słuchania płyty. Czasami sama postawa wystarczy, żeby gra jakiegoś muzyka mi się podobała (np. Lemmy, John Ricci), nie oczekuję od wszystkich żeby byli wirtuozami. Oczywiście ktoś, kto nie jest super wymiataczem, nie powinien zabierać się za nagrywanie czegoś co nie wychodzi.

W mojej ocenie brzmienie jest do dupy wtedy, gdy zespołowi się wydaje, że nagrywa płytę dla głuchych (np. Black Majesty), czyli gdy nagranie jest bezsensownie podgłośnione. Natomiast występowanie syntezatorów czy polerowanie brzmienia jest przyjemne, zaś maksymalnie niechlujne i odurzające - może być fajne bo np. mocne, ciężkie, brudne, klimatyczne... (Judas Priest "Turbo" / Metal Church "The Dark").

Brak oryginalności - jedynie w kontekście porównywania różnych zespołów. Każda grupa powinna wypracować swój własny, niepowtarzalny charakter, ale już kolejne płyty mogą być podobne do poprzednich i mnie to nie przeszkadza (np. Overkill).

Konflikt ideologiczny - pod warunkiem, że wokalista śpiewa po polsku bądź okładki są pojebane (np. widok okładki najnowszego "Gnaw Their Tongues" skutecznie mnie odstrasza).

Inne? Świadomość, że zespół gra death, black, gothic, hard core, hip hop, nowoczesny pop, a więc nie będę słuchać nie swoich klimatów w sytuacji, gdy mam spore zaległości w hard rocku, heavy i thrashu.

benek

najbardziej mnie wkurwia orginalność na siłe i muzyczny analfabetyzm.

no i oczywiście szukanie dziury w całym.

oblak

Atreju

Oczywiście słabe kompozycje to największa tragedia.

Tomek/Nevermore