Power of Metal

KingOdin

Axe, nie krzycz Smile

, ale średnie mam wrażenie po pierwszym obrocie. Dziwne jest to, że nie potrafię wskazać tego, co najmniej mi się podoba. Chyba z wokalem coś nie tak, jakoś nie pasuje mi do "tła"..

Jeszcze się pomocuję, ale mógłbym wymienić z 7-8 krążków thrashowych z tego roku, które po pierwszym obrocie pozostawiły u mnie lepsze wrażenia początkowe Smile

Last Axeman

A czemuż to miałbym krzyczeć? Cool

Wiadomo, że nie każdemu musi podejść.
Dla mnie wokal jest ok, a muza nawet więcej niż ok Twisted Evil

Sitkowy przypomina mi trochę mniej brutalną wersję Dave'a Ingrama.

KingOdin

Disciples Of Power - Ominous Prophecy (1992)

Tracklista:
01. Chains Of Reason
02. Vindicator
03. Nature's Fury (Betrayed Earth)
04. Witch Of Lies
05. Sleeping Dead
06. The Rising
07. Skull March
08. Eternal Purgatory

Nie wiem jakim cudem nie znałem tego zespołu. Nawet nie chcę się tłumaczyć, bo wiele straciłem.

Album Ominous Prophecy (1992) to drugi album tej kanadyjskiej formacji i pierwszy, który poznałem. Ogółem zespół wydał łącznie pięć pełnowartościowych długograjów. W tym trzy albumy w latach 1989-1993 a kolejne w 1996 i 2002 roku.

Disciples Of Power, przynajmniej na tym albumie, serwuje "gęsty" death/thrash metal. I gdybym miał wysilić szare komórki i zrobić zestawienie 10 albumów, które najlepiei oddają istotę tego gatunku/podgatunku, to myślę, że album Ominous Prophecy znalazłby się w tym rankingu.

Słowo "gęsty" akurat skojarzyło mi się z intensywną riffownią, jaką preferują Kanadyjczycy. Gitary chodzą jak naoliwione maszyny, szybko, płynnie, rytmicznie. Co do szybkości/tempa to jakieś 70% albumu można zaliczyć do wysokiej intensywności, a 30% do średniej. Przy czym te zwolnienia dodają tylko uroku, potęgują deathową atmosferę.

Ponadto od razu zaakceptowałem wokal, a to też nie często się zdarza u mnie w tym gatunku. Zazwyczaj było tak, że jak muzyka była ok, to wokal siadał lub na odwrót. Tutaj gardłowy spisał się na medal; mimo, że pewnie artystą wielkim nie jest Wink

Teraz jedyne co mi pozostało to zapoznanie się z pozostałymi czterema albumami Wink

Na zachętę kawałek "Vindicator":
http://www.youtube.com/watch?v=7K4nfXXfcCU

Last Axeman

Czuć siarkę Cool

KingOdin

Początek pierwszego utworu (jak wchodzi wokal) przypomina mi nawet jedynkę Morbid Angel Smile

KingOdin

Blood Feast - Kill For Pleasure (1987)

Tracklista:
1.Menacing Thunder
2.Kill for Pleasure
3.Cannibal
4.Vampire
5.Suicidal Mission
6.Venomous Death
7.The Evil
8.Darkside
9.R.I.P

Ten album mógłby stanąć obok krążków Slayera i Exodus jako definicyjne określenie tego, czym jest thrash metal.

Z albumem Kill for Pleasure zetknąłem się niedawno. Jest to pierwszy długograj tej amerykańskiej formacji, a w ich dorobku ogółem są zaledwie dwa krążki. Drugi nagrany został w 1990 roku i nosi tytuł Chopping Block Blues.

Na Kill for Pleasure mamy intensywny, "true" thrash. Słowo intensywny jest tutaj właściwe, o zwolnieniach muzycy Blood Feast chyba nigdy nie słyszeli (ok, coś by się znalazło). Materiał jest intensywny, agresywny, furiacki. Ale nie ma tutaj chaosu, wszystko jest fajnie zagrane, powiem więcej - nie ma ani jednego wypełniacza.

Riffownia na pewno czytelnikom tego tematu przypadnie do gustu. Na potwierdzenie na końcu zamieszczam link do utworu "Cannibal" - jednego z najlepszych na płycie.
Z kolei kawałek "Vampire" przywodzi na myśl Slayerowe dokonania.

Trochę wokal może niektórym osobom nie pasować, ale ja nie miałem z nim najmniejszych problemów.

Kawałek "Cannibal":
http://www.youtube.com/watch?v=DHw9xBUXSOg&feature=results_video&playnext=1&list=PL67CEBF4CECEE53EF

Polecam!

pan_Heathen

Znam i dumnie wygrzewają sie u mnie na półce oba full-lenghty tej zacnej kapeli. Pierwsza płyta to totalny żywioł, bez szczególnego oglądania się na detale, szybko, agresywnie głośno i całkiem zgrabnie to wyszło.

Druga płyta jest bardziej "kontrolowana", ale wcale nie mniej ciekawa. Tu mamy już różne smaczki, jak np genialny moim zdaniem riff w Born Innocent (4:11)

http://www.youtube.com/watch?v=6mOnM94Uo5E

KingOdin

O, to muszę z tym drugim krążkiem się zapoznać, koniecznie Smile

Last Axeman

Debiut znam. Bardzo zwierzęce potraktowanie tematu, w czym przede wszystkim bryluje wokalista, brzmiący niczym krzyżówka Petrozzy, Schuldinera i wczesnego Cavalery. Rzeczywiście jest to totalny żywioł. Kopanie dupska mocne choć niestety trochę zbyt jednorodne, co ujmuje mu trochę punktów. Generalnie jednak wypada znać, tym bardziej jeśli lubi się brutalny thrash.

Last Axeman

Pewnie większość zna kultowy brazylijski band o dźwięcznej nazwie Sarcofago, niestety mnie dopiero ostatnio było dane zaznajomić się z jego muzyką. Padło na drugi długograj pobratymców braci Cavalera czyli "The Laws of Scourge" z 1991 roku. Jak dla mnie bomba. Jest miejsce zarówno na wiercące, superszybkie napierdalatory (tytułowy), umiejętne posklejane z różnych temp headbangery (Screeches From the Silence) czy pełne grobowych zwolnień, klimatyczne walce (Midnight Queen). Dużo w tej muzie mroku, gdzieniegdzie podkreślanego przez zastosowane z głową klawiszowe tła. Ogólnie rzecz biorąc granie z pogranicza thrash i death, z uaktywniającą się miejscami szczyptą black metalu.

Klip do "Screeches From the Silence":

http://www.youtube.com/watch?v=g74UP8mwFMs

K0stek

Dobry wybór na początek. Za to debiut i EPka Rotting to jest dopiero dzicz i zezwierzęcenie Wink

.

KingOdin

Nazwa tego zespołu tylko obijała mi się nie raz o uszy, ale nigdy nie miałem okazji przesłuchać żadnego ich krążka. Opis zapowiada to, co lubię w thrashu. Czyli niedługo sprawdzę Brazylijczyków Smile

Greebo

Heh. A ja ich słuchałem Laughing

KingOdin

Jestem bardziej zdziwiony niż po wiadomości kto zasiądzie za sterami jednego z ministerstw Smile