Power of Metal

KingOdin

Faktycznie bardzo dobry jest ten album Opprobrium! Sporo tu mięsiwa, gitary nie są "leniwe", co chwilę wycinają piękne rytmy. Podoba mi się, na razie tylko jeden szybki odsłuch, ale przez najbliższe dni mam czego słuchać green

Last Axeman

Nie wiem czy towarzystwo zna dokonania fińskiego Deathchain. Wczoraj Fińczycy wypuścili swojego piątego długograja pod tytułem "Death Gods". Słyszał ktoś? Zespół jest mi, od strony muzycznej, prawie w ogóle nieznany. Rzuciłem jednak okiem i uchem na jeden z teledysków i powiem, że całkiem to smaczne Wink

Nówka:

1. Storming the Death Gods
2. Scimitar
3. The Crawling Chaos
4. The Lion-Head
5. We Are Unearthed
6. The Beyond
7. Howling of the Blind
8. Cthulhu Rising

pan_Heathen

ta Finlandia nieco odstrasza Wink

Last Axeman

W tym kawałku który słyszałem, "niepożądanych" melodii się nie dosłyszałem Wink

Atreju

"Cult of death" mam na regale w oryginale. Kapela świetna. Nowego krążka jeszcze nie znam.

pan_Heathen

No, jeszcze jakies 5 lat poznawania płyt i może pokuszę się o stworzenie jakiegoś top10 tego typu grania Smile

A tymczasem...

Torturer (gdyby ktoś miał problemy z odczytaniem Wink

) - Opressed By The Force [1992]

Płyta wydana niestety w małym nakładzie przez francuską Infest Records, ale na szczęscie jest jakas reedycja z 2003.

Panowie pochodza z Chile i jak na chilijczyków przystało, nie grają nazbyt melodyjnie, death/thrash w ich wykonaniu jest dość surowy w brzmieniu i agresywny w kompozycjach, czyli to, co lubimy (między innymi). Skoro pisze o tej płycie, to nie musze nawet dodawac, że jest dynamicznie i do przodu, ale nie na złamanie karku jak np u Agressor. No i świetna okładka, nie uważacie?

http://www.youtube.com/watch?v=3dw8sMGfXQo

Last Axeman

Okładka mocna. Muza zapewne też. Upewnię się kiedy sprawdzę Wink

Last Axeman

pan_Heathen

W sumie miałem na mysli oba, ale szczególnie debiut. Choc ja chyba wolę "Towards Beyond". Jeszcze muszę swoje brudne łapy połozyć na "Symposium Of Rebirth".

Last Axeman

Ja lubię obie właściwie na równi. Zajebiste, pędzące i tnące jak wiertarki gitary. Szybszy jednak wydaje się debiut. Poza tym nie ma na nim takich niespodzianek jak "Future Past/Eldest Things" czy "Turkish March" (ten ostatni moim zdaniem niepotrzebny). Jazda od początku do końca.
Poznanie "Symposium" dopiero przede mną, tak samo jak i kolejnych albumów.

Last Axeman

Pisaliście, że "The Heritage" lepszy od "A Shedding of Skin". Katuję dzisiaj ten drugi i mam wątpliwości. Przeważnie mega szybki wykurw na podobnie wysokim poziomie. Większych prędkości nie da się już osiągnąć bez przechodzenia w blasty Wink

Dobrze jednak, że są też zwolnienia, które wypadają okazale i soczyście ("Whom Gods Destroy", "Tantalus").

KingOdin

Poziom jest według mnie podobny. Ja mam przede wszystkim niebotyczny sentyment do "The Heritage". Protector w ogóle balansuje na granicy szybkich/mega szybkich rejonów, ale czyni to umiejętnie. Zwolnienia są fajne, można odetchnąć green

pan_Heathen

Last Axeman

Ja się z tym zgadzam i nie widzę żadnej niezgodności z tym co napisałem wcześniej. O prędkościach pisałem w kontekście gry perkusisty. Chyba nie zaprzeczysz, że blasty to najszybsze tempa w pracy garowego Wink

Poza tym w większości przypadków mega szybkie death metalowe napieranie odbywa się jednak w obecności blastów, które naturalnie można także wykorzystywać do innych celów niż budowanie uczucia "pędzenia na złamanie karku" Cool

pan_Heathen

mega szybkie death metalowe tak, ale najszybszy metal w ogóle to jest jednak tzw brutal thrash (i dragonforce hehe) - chyba ze sie z tym nie zgadzasz? - a tam blasty jesli w ogole są, to śladowo. Wylicz sobie w pamięci 5 najszybszych metalowych płyt i zaraz potem zadaj sobie pytanie, czy są tam blasty.

No, jesli chodzi o prędkosc samej perkusji to blasty są oczywiscie szybsze niz tempa thrashowe, ale cóż z tego, jesli w tle słyszymy powoli zmieniające się dzwięki gitary i basu?