Power of Metal

SwordMaster

My Little Pony: Film - jako wielki fan kucyków muszę zabrać głos. I trochę ponarzekać. Nieco mnie film rozczarował ale rozumiem, że taka dłuższa kinowa forma skierowana była na publikę nie obeznaną z serialem. Wprowadzenie w specyfikę kucowego świata, interakcje między bohaterkami itd przedstawione zostało bardzo konturowo a nasze dzielne klacze stały się bardzo stereotypowe, jakbyśmy je poznawali pierwszy raz a nie już po 6-ciu sezonach wspólnych przeżyć i doświadczeń. I tak np. Fluttershy oczywiście jest nieśmiała i lękliwa do przesady, Pinkie Pie jest hiperaktywna, Spike wcina diamenty itd.

Na pierwszym planie jest tu Twilight Sparkle a jej przyjaciółki to jednak tło ze swoimi charakterystycznymi właśnie cechami i przywarami. Mało jest tu tej nauki znanej z serialu, który mówi, że dzięki różnorodności i współdziałaniu można osiągnąć więcej. Film, jak to film, musi mieć po prostu wyrazistego bohatera. Nie mówię, że tego współdziałania nie ma ale nie odczuwa się tego tak mocno jak w serialu, Apllejack ze dwa razy machnęła lassem i to tyle.
Akcja toczy się szybko, może nawet za szybko - po pierwszej początkowej piosence (w czasie której twórcy starali się upchnąć jak najwięcej informacji o kucowym uniwersum) pojawia się czarny charakter i porywa nas akcja.

A teraz o czymś co mi się podobało najbardziej - PIOSENKI! Są genialne. Jak zawsze zresztą. Fani serialu wiedzą, że piosenkowo to zawsze była najwyższa półka a film pod tym względem nie rozczarowuje. Zwłaszcza piosenka Tempest albo Songbird - to będą klasyki na miarę "Mija zima", "Bats" albo "A True, True Friend".
Czas w kinie na pewno nie był stracony ale ja osobiście żałuję, że to nie był po prostu bardzo długi kolejny odcinek mojego ulubionego serialu o dzielnych klaczkach z mega piosenkami.

Tak, to wszystko pisałem ja - Swordmaster a nie moja córka. Która notabene podziela moje uwagi.

piciu6

będę grał za dwa tygodnie, ale raczej nie podzielę się refleksją, bo córka nie może zobaczyć, będzie w pracy .

SwordMaster

berba

SwordMaster

Wenus w futrze - czyli Polański w teatrze. Znowu. I znowu oglądało się to dobrze - tym bardziej, że sztuka rozpisana tylko na dwie osoby, które robią co mogą aby utrzymać naszą uwagę. A z tym jest różnie bo ja na ten przykład nie jestem wielkim admirantem talentu Emmanuelle Seigner. Momentami było za blado, momentami zbyt duża szarża ale co ja tam wiem.

Jak każdą dobrą sztukę, można ten film (hehe, co za kalambur) rozkładać na wiele sposobów. Kino w kinie czyli motyw narracyjny, w którym aktorzy "grają, że grają" nie jest jakoś szczególnie rzadki ani odkrywczy. Specyfika tekstu Wenus polega na tym, że postaci dodatkowo grają między sobą i do końca nie wiemy jak wiele ich własnych tekstów jest w ogrywanych rolach. Dodając do tego fakt, że Mathieu Amalric fizycznie bardzo przypomina Polańskiego nabiera się przekonania, że rolę Wenus powierzył on swojej żonie nieprzypadkowo. I tu się robi naprawdę ciekawie, tak Polańsko rzekłbym, hehe. Niezły dowcipniś.

Film/sztuka ma charakterystyczny dla Polańskiego sznyt i smaczki. Ogólnie to bardzo przyzwoity pan Roman, trochę nierówny ale końcówka jak z jego najlepszych rzeczy. Warto.

Kamilbolt

Lucy - po raz pierwszy w otwartej telewizji. Całkiem fajna, choć przesadzone bzdurka o tym, co moglibyśmy mając 100% kontroli nad mózgiem. Scarlett Johansson jak zawsze dobra, nawet chętnie bym pomoloestował Wink

, takie tam małe nawiązanie do skandalu, jaki ostatnio w branży aktorskiej wybuchł Wink

No i chyba mamy temat do rozmowy Smile

- co sądzicie o dyskusji, jaką ostatnio żyje Hollywood i nie tylko Question

Moim zdaniem z tych aktoreczek robiących z siebie niewiniątka i ofiary losu wychodzi teraz podwójna moralność.

piciu6

widziałem Geostorm - kdżjp Rolling Eyes

kamibolt napisał

sonen

progmetall

I don't feel at home in this world anymore - co za dziwny film, ale warto zobaczyć, mieszanka czarnej komedii i thrillera .

Kamilbolt

berba

Ostatnio "Wheelman". Wciągnęło mnie, bardzo szybko się ogląda (pomimo tego że to takie "Buried" za kierownicą) Smile

sonen

"Mroczna wieża" - nyndza.

progmetall

Kamilbolt

Looper: Pętla czasu - fajne.

PS. widział już ktoś Ragnarok Question

Kamilbolt

Wczorajszy seans:
Dawca Pamięci - całkiem spoko science fiction z tematyką niby podobną do Equilibrium, ale jednak to coś zupełnie innego.